Tien procent schaalafwijking of minder

Het project gaat maar in de koelkast tot de winterperiode.
Tijdens de laatste F3AX wedstrijd raakte de Ultimate een prikkeldraad hekje .
De schade valt mee , maar toch een paar weekjes werk.
Ik heb genoeg F3A te vliegen ,maar de grote modellen blijven kriebelen.
Donderdag ga ik naar Bert en kies of de Sebart Sukhoi 2.60 of de Yak 55 van Magic Hands van 2.70 M
Spaarnwoude ga ik denk ik niet halen, maar Someren vlieg ik weer mee.

 

dan misschien even wachten tot de krill yak 55M 2m60 uit is volgende maand ?

of wil je perse houtbouw ? prijsverschil is een 400 euro uiteraard

 

Inmiddels heeft de Sukhoi 29 van Sebart 25 vluchten gemaakt en de Da 100 kan nu wat armer worden afgesteld.
De Sukhoi vliegt als een droom en nu komt de overweging,De Da 100 l is net sterk genoeg voor de Sukhoi, met veel wind in de diamant figuur kan je in de bovenste helft wel wat meer gebruiken .
Het bout patroon is hetzelfde en de breedte is iets meer. Er moet dan wel voor de bougiekap een sleufje worden gemaakt in de enorme motorkap.
De Da 120 is 28 mm korter dan de Da 100 en lichter. Misschien moet ik even wachten tot de DA is ingelopen en met veel wind toch de 2 blad propeller gaan gebruiken

 

Als je de power mist is de DA 120 echt wel de oplossing! Ik heb hem nu een 20tal vluchten op mijn yak en er is toch een zeer duidelijk merkbaar verschil in power! Natuurlijk is het verschil 2-3 blad ook goed merkbaar en hoeft dit niet altijd veel meer lawaai te maken.

 

Inmiddels zijn er een paar maanden verstreken en de andere projecten afgerond.
De Cap 232 blijft nog over en met dit heel veel werk.
De stabilo bevestiging overnieuw gemaakt en ongeveer een paar honderd gram bespaard aan de achterkant.
Soms moet je een tijdje afstand nemen en overnieuw beginnen.
Ook de passing van de vleugel aan de romp is een ramp.
Om het profiel netjes aan te laten sluiten ga je door de huid van de vleugel heen.
Drastisch door schuren en huid later weer aanbrengen en versterken.

 

Na een paar avonden werk is het einde in zicht.
eerst de bekleding opgevuld met 10 mm balsa plankjes, geschuurd en geschuurd ,hierna bekleed met 25 grams epox ydoek en de laatste flinterdunne laag met polyester plamuur finisher afgewerkt. Een oude betaalpas is een erg fijn plamuurmes.EEn toename van het gewicht met 13 en 14 gram is aanvaardbaar.

 

Ziet er mooi uit allemaal, Ed!

Voor mijn eigen project, de Daedalus, heb ik zelf een vol-carbon landingsgestel gemaakt. Het was even experimenteren om tot de gewenste dikte te komen, maar uiteindelijk valt dit heel goed te doen.

Ik begon met een mal van hout.. daar keukenfolie overheen.



Dan het carbon erover lamineren:



Eerst een strook dunne (0.4mm) triplex over de hele poot en dan de bovenkant van de mal erop, stevig aanklemmen.. het klemmen hoeft niet perse, als je niet klemt heb je minder lagen nodig voor dezelfde dikte, maar ik denk dat klemmen ze steviger maakt.



Het dunne triplex plaatje is er om de druk van de mal geheel te verdelen, zodat hij ook op de afrondingen mooi wordt:



De poten heb ik afgebakken in de oven, 2 uur op 120 graden.

Dan een laklaagje van G4 eroverheen, die weer lichtelijk opschuren en dan snel weer in de oven, zodat de G4 mooi uitvloeit:



2 poten geheel afgewerkt:



Qua kosten is het nagenoeg lood om oud ijzer met kant-en-klaar poten. Zeker als je eerst nog een paar proefpootjes maakt.

Maar het is dus wel goed te doen, en levert een mooi, voldoende sterk en licht resultaat op. Ik zal deze pootjes meenemen naar de vliegersvergadering, kun je zien hoe dat er in het echt uitziet.

 

Ik kan er bijna niet meer omheen om zelf een landingsgestel te gaan maken.
Na het zien van zoveel instructie lijkt het goed te doen
Zo te zien een prima resultaat.
Hoeveel laagjes koolstof heb je verwerkten zit er nog iets van kevlar of ander weefsel in.
Ben benieuwd als je de poten meeneemt.

 

Heren, mooi product en op deze manier makkelijk op de juiste maat en gewicht te houden. Zelf maken kan dus. Wel even een tip voor iedereen die met koolstof werkt: Het is bijzonder gevaarlijk voor de gezondheid, stofdeeltjes die in je lichaam komen gaan er nooit meer uit!! Het schuren, slijpen, boren van koolstof hoort eigenlijk (voor je eigen gezondheid) met een goed masker en beschermende kleding/handschoenen, goede afzuiging en het liefst onder water zodat er geen stof in de longen kan komen want het is zwaar kankerverwekkend. Het is maar een tip dus doe er je voordeel mee des te langer kan je genieten van onze hobby.

 

Bedankt voor het onder de aandacht brengen van de risico s van dit materiaal.
PBM s in onze hobby zijn nog lang niet vanzelfsprekend.
Ook de epoxy waarmee de koolstof wordt verwerkt is een gevaarlijk goedje, de allergie die je er mee oploopt bouw je langzaam op. als je met een epoxy opgebouwde allergie ook maar in de buurt komt van epoxy damp, zie je er snel uit als een melaatse uit de oertijd.
In mijn hobby kamer heb ik een speciale lade met persoonlijke beschermingsmiddelen ingericht.
In deze lade zijn latex handschoenen ,2 soorten veiligheidsbrillen,3 soorten maskers en gehoorbescherming.
Ik gebruik voor het verfspuiten een professioneel spuitmasker met verwisselbare filters.
Of er speciale stofmaskers zijn voor koolstof bewerking heb ik mij nog niet mee bezig gehouden.Zo valt er altijd weer wat te verbeteren.

 

Ed,
De schadelijke stoffen in epoxy gaan dwars door latex heen, beter is Nitriel (van die blauwe handschoentjes).

Vwbt het landigsgestel: een verdikking in de knik bij de romp maakt de poten veel steviger. Als ze breken is dat het punt waar de pootjes delamineren. Een mooie optie is een stukje carbon kous om de eerste 4cm van de poten.

Groet,
Gerben

 

Na heel veel uren de vleugel pas maken aan de romp is dit nu naar tevredenheid pas.
Het bekleden van de vleugels is begonnen. Het Mike Goulian castrol patroon is wat je noemt een uitdaging om te folien.
Twee weken werk en dan kan ik de romp gaan spuiten.
Ook hier is weer het nodige te doen om de naden van de twee helften goed strak te maken.
Het Castrol patroon van de onderkant van de vleugel loopt door op de romp.
Eerst de vleugels bekleden en dan het op kleur gemengde wit op de romp spuiten.
Hopelijk zijn dan de temperaturen buiten wat beter, de tuin is mijn spuitcabine.

De blauwe nitiel handschoenen zijn inmiddels ook binnen en kan ik de mal voor het landingsgestel gaan maken.
Eerst de oven opmeten om te bezien of het geheel er in past.
KDH heeft ook een landingsgestel in het programma wat geschikt is.

 

Ik lamineer in het landingsgestel altijd een paar strookjes kevlar er tussen.
Dat is veel sterker maar wel moeilijk te bewerken, dus de strookjes niet te breed maken.
Kevlar voorkomt ook het doorbreken bij zijdelingse belasting.

gr Twan

 

Na wat studie te hebben verricht naar het maken van een koolstof landingsgestel ben ik tot de volgende conclusie gekomen

Het slijpsel van de Koolstof is een gevaarlijk goedje.
Een zelfde adembescherming dragen als met 2 K verf spuiten

Ook kevlar gebruiken in combinatie met de koolstof

Het koolstof weefsel onder 45 graden met de poten toepassen.

24 uurs epoxy gebruiken in combinatie met 1 uurs verwerkbare harder.

Werkzaamheden verrichten in een ruimte boven de 18 graden Celsius.

Het eind product niet warmer maken dan 30 graden Celsius er is anders een risico van gasvorming waardoor luchtbellen worden opgesloten en het landingsgestel hierdoor sterkte verliest.

Het landingsgestel onder druk laten uitharden door er met lijmklemmen hout op te persen.

Na 24 uur de mal lossen ,hierna hardt de epoxy nog 24 uur na.

Na 48 uur of langer wachten nabewerken.

De kevlar binnen de mal te houden, in ieder geval 2 mm van de kant af ,kevlar is bijna niet te bewerken en glad te krijgen tijdens de nabewerking.

Ik heb koolstof en kevlar kous besteld om de beide kousen in elkaar te schuiven en er een composiet van te maken.

Vandaag ga ik aan de mal beginnen en volgende week het landingsgestel soppen.

 

Na het lossen, kun je de poten 'curen' in de oven, dat maakt ze nog sterker. In de manual van R&G zijn hier wel tijden en temperaturen voor te vinden, ik geloof dat ik mijn poten iets van 3 uur op 100 graden heb gehad oid.

 

Na veel folie werk is dit het resultaat, de vleugels zijn bekleed met Oracover , het stabilo en richtingsroer eerst afgewerkt met G4 en daarna gespoten met Standox.De schaal witte kleur is afgestemd op de folie.
Met airbrush wordt het Castrol patroon op de romp en het stabilo gemaakt.
Weer een paar weken uitdagend werk.

 

Prachtig werk, well done!

 

De kevlar kous evenals de koolstof kous en de composiet weefsels zijn binnen.

Vanaf schaal plaatjes is de vorm getekend.
Iets smokkelen door de poten een klein stukje naar voren te laten steken.

Ik ben benieuwd hoe dit gaat aflopen.

 

Hoi Ed!

Mooi foliewerk!

Succes met de laatste loodjes!

GrWinfried

 

Omdat het toch wel een wat meer schaalmodel wordt dan mijn meeste modellen overweeg ik de cockpit te vullen met een figuur van een piloot.
Meestal laat ik deze weg vanwege het gewicht ,maar dit keer ontkom ik er niet aan.

Ik ben al wat aan het zoeken geweest maar de meeste piloten hebben een uiterlijk wat mij niet aanspreekt.
Veel poppen hebben de uitstraling van een porno acteur compleet met snor.
Een vrouw als piloot? Ik woon al tussen allemaal vrouwen.Maar misschien.

Wie heeft er goed advies voor een piloot pop?