Trumpeter 1/200 DKM Bismarck - R/C-conversie - werfregister

Dank aan allen voor het medeleven en de mooie woorden.

@k-k De weerkaatsing van het licht geeft een totaal verkeerde indruk op de laatste foto.
Ik heb geprobeerd een duidelijkere foto te nemen van het punt waar de koperdraad begint en eindigt., maar scherper krijg ik hem niet.
Het begin heb ik gemaakt door een naald in het oog te steken en een aantal maal rond te draaien ( 6 draaien behouden) en vertrekt van de uithouder naar links.
Het einde ligt er over en is 3 x rond de draad gedraaid en afgenepen.. Die zie je rechts van onder komen.
De draad is maar 8 honderdsten van een millimeter dik, dus de eindwikkeling is maar en paar millimeter lang.
Aan het uiteinde van de uithouder heb ik inderdaad een minuscule hoeveelheid CA-lijm gedaan.



Veel modelbouwplezier,

 

Herman bedoelde eigenlijk de langere twist in het dikkere draad. Zag op die foto amper het dunnere draadje. Weet hoe moeilijk het is om zoiets een beetje strak te monteren. Maar zoals je eerder schreef; oefenwerk voor het statische model. Knap hoor om met je zere bast zoiets te monteren. Petje af! Gr. Klaas.

 

Er is geen dikkere draad in beeld
door de weerkaatsing van het licht op het koper ziet die er 10 keer zo dik uit

 

De volt-ampèremeter is binnen, en na enig geknoei met de aansluiting, lees ik, alles aangesloten maar in rust, 0,4 A af



en met zo veel mogelijk functies actief, 1,1 tot maximaal 1,7A


Wel zakt het voltage van de in serie gekoppelde loodaccu's snel naar 12V.

Als ik de zelfde opstelling maak zonder shunt, geeft de ampèremeter echter constant 99.9 aan. Moet ik dat interpreteren als een verbruik boven de toegestane limiet van 5 of 10 A???

Op basis van de meting met shunt zou het dus geen probleem mogen zijn om een hoofdschakelaar die tot 5A kan hebben in te bouwen.

Veel modelbouwplezier,

 

Brr.
Wat een hoop draadjes....

 

Als je met de shunt de weerstand bedoelt die in serie staat met je ampere meter, dan zit je met 99,9 ver buiten bereik van je metertje, naar mijn mening moet je meten met de shunt Heman.

 

De shunt staat parallel over de meter.
De meter meet de spanningsval over de shunt.
Een shunt heeft een hele lage ohmse waarde, waarbij de spanningsval bij maximale stroom afhankelijk van de meter 50 of 100mV is.
Daar en tegen heeft de meter een hoge ingangsweerstand om de spanningsbron niet te belasten door stoomafname.
Indien je een opstelling maakt zonder de shunt, dan zal de Ampere meter een open circuit meter en dit aangeven met een foutmelding, in dit geval de volle schaaluitslag 100mV.
Dus ondanks dat je geen stroom meet de shunt aangesloten houden.
Succes. Henk.

 

Hieronder zie je hoe na een uurtje in bad, de blanke lak in vellen van de romp kon verwijderd worden.
Ongeveer 90% liet zich probleemloos verwijderen, de rest kon grotendeels met een schuursponsje verwijderd worden. Gelukkig men minimale schade aan de onderliggende verf.
Maar je wordt er toch niet echt gelukkig van.

 

De lakproblemen zijn zorgen voor later. Eerst verder met de ingewanden.

Dek ondersteboven geplaatst om de bedrading van verlichting en N20-motoren af te werken.
Er waren 10 sigarenkistjes en 2 stukken isolatie nodig om voldoende hoogte te bekomen zodat de hoofdmast de werktafel niet raakt.


Bedrading voor verlichting en N20-motoren gesoldeerd aan de 12-polige stekker.

12-polige fiche met hotglue tegen de onderzijde van het dek gelijmd.



Uitgangen van de micro-snelheidsregelaars voor de N20-motoren gesoldeerd. De eigenlijke regelaar is maar een vierkante cm groot. Ik heb er een stuk zwarte krimpkous over gedaan om de contacten te beschermen.



Hiermee is de bekabeling volledig afgewerkt.

Uitgebreide test van de functies toont echter nog een aantal kinderziektes. Een aantal bijkomende seatrials in de Baltische ze zullen nodig zijn. Ze heeft alvast de bijhorende Baltic stripes.

Veel modelbouwplezier,

 

tjonge, dat heb ik tot nu toe nog nooit gezien dat je de lak er zo kan afpellen. Gelukkig is hij er overal redelijk makkelijk afgekomen.
Alles werkend maken levert op het laatste toch altijd meer draad op dan je bij de aanvang voor ogen had vind ik.
maar het zier er nog netjes en redelijk ordelijk uit

 

Als het dek op de romp ligt, kan je nergens meer aan om een circuit te onderbreken, daarom heb ik onder het secundair geschut SB1 een schakelaar gemonteerd.
Deze onderbreekt de mindraad die van de accu komt.
Zo kan ik alles aansluiten, testen, stroom onderbreken, dek plaatsen zonder te moeten vrezen dat één of andere functie onverwachts tot leven komt, en terug de hoofdschakelaar omzetten.


Veel modelbouwplezier

 

moet je je wel niet van geschutstoren vergissen als je er aan gaat draaien,
maar knap gevonden

 

Ik heb je verslag weer eens bijgelegen, Herman. En zit met open mond ……… wat een techniek en bedrading. Gaat mijn pet te boven. Daarom heel veel respect voor je werk.
Hopelijk vind je een oplossing voor de lak op de romp.
Gr. Peter

 

Nu je fantastische project van de Bluenose af is heb je in afwachting van het opstarten van het volgende model even wat tijd om bij te lezen

Dank voor het lof.

Ik heb gaandeweg in excel een tabelletje bijgehouden met alle componenten en welke pin met wat moet verbonden worden.
Ik kan dus alles loshalen en later precies terug aansluiten. Dit heeft zijn nut al bewezen bij de overgang van de uitdenk- en testfase naar de installatie in het schip.

Wat de lak betreft, ik heb zopas een paar spuitbussen Motip blank lak besteld. Normaal kan je dat ook over andere verven (is allemaal acrylverf) zetten, as je maar niet in 1 maal wil deken, maar meerdere dunne laagjes spuit met voldoende tijd tussen om de solventen te laten uitdampen.

Inmiddels heb ik acrylglas besteld en ontvangen om een vitrine te maken. Ik worstel allen nog met de goede raad voor het verlijmen die men op YT vindt. Een proefstukje van 10 cm verlijmen is toch nog heel wat anders dan een vitrine met hoeken, die 140 cm lang is. (kan die later meteen dienen voor de statische Bismarck 2 met full upgradeset, inclusief display van een opengewerkte hoofdgeschutstoren)

Veel modelbouwplezier

 

Herman, De perspex vitrine, die ik in 1976 voor Bugsier 3 heb gemaakts is gelijmd met chloroform. De panelen op maat gemaakt door inkerven en breken. De lijmvlakken haaks geschuurd en gefixeerd met Sellotape. Daarna de lijmnaden met een injectienaald vol laten lopen met chloroform. Wel oppassen dat er niet teveel chloroform vloeit en onder de tape kruipt. Is allemaal aardig gelukt. Door de jaren heen is er wel eens een stuk lijmnaad losgesprongen. Een paar jaar geleden bij de apotheek een kwartliter chloroform besteld. Eer ik thuis was hadden ze mijn vrouw gebeld met de boodschap dat ze de chloroform niet gingen leveren. En sinds ik niet meer werk zijn er ook geen secundaire arbeidsvoorwaarden meer. Toen ging je naar het lab en vroeg om 50 cc chloroform. Deden ze het nog netjes in een ampul met rubber afsluiting, waar je de injectienaald door kon steken. Maar die tijden zijn voorbij. Alle hoeveelheden, hoe klein ook, moeten worden geregistreerd. En zonder ID-kaart kom je nergens meer binnen. Ach, we koesteren ons maar een beetje aan de herinneringen. Midden zeventiger jaren was ik lid van E.M.C.R. te Rozenburg en één van de clubleden werkte bij ICI. Via hem konden we perspexplaten van 2 x 1 meter kopen. Die waren in de zagerij afgekeurd omdat ze niet de vereiste dikte hadden. Kostten toen, als ik me goed herinner, Dfl. 12,50 per plaat. Gr. Klaas.

 

Hoi Herman. Ik onderschrijf Klaas zijn verhaal. Perspex lijmen met chloroform met een injectienaald. Ik kon het bij de apotheek in mijn woonplaats wel kopen. Er werd wel gevraagd waar het voor was. Heb hen ook wat foto’s laten zien van reeds gemaakte vitrines. Toen geen probleem.
Heb ook Motip Clear Varnis gebruikt op mijn zeilen en sommige met inkt gekleurde delen van de BN.
Gr. Peter

 

@k-k en @P Voogt
Enkele jaren geleden had ik een flesje chloroform aangeschaft. Niet direct gebruikt. Enkele maanden later bleek het flesje leeg te zijn. Verdampt door de plastic houder heen?
Schijnt met aceton ook te lukken. Dat dan maar geprobeerd toen ik de stofkap voor mijn Sloep van de HMS Victory op schaal 1/16 wilde maken. Geen binding te zien. Dan maar secondenlijm tussen de naden laten lopen. Dat werkte wel, maar zoals te verwachten kwam er bijna overal een matte witte waas op.

Nu heb ik de platen perspex op maat besteld bij XXL Direct in Nederland. Netjes enkele dagen later thuis geleverd samen met de mee bestelde lijm Acrifix 0192.
In de demofilmpjes klemmen ze de te verlijmen staal in haakse blokjes, op 0,2 à 0,5 mm van het oppervlak van de bodemplaat, zodat bij het aanbrengen van de lijm deze tussen de naad kan vloeien. Daarna wordt het werkstuk dat steevast ongeveer een cm dik is met gewichten verzwaard om aan te drukken.
Dat zie ik mij op een lengte van 140 cm nog niet zo direct doen. Nog te zwijgen van de mogelijke doorbuiging van de 4 mm dikke plaat over deze lengte.
Ik ben dus aan het nadenken over het maken van blokjes die de plaat kunnen fixeren, zonder de naad te raken, zodat bij het aanbrengen van de lijm deze niet onder tape of blokjes kan kruipen en een vlek op het oppervlak kan veroorzaken.

Op de niet echt geslaagde poging voor de sloep na, heb ik in het recente verleden mijn vitrinesop maat laten maken en UV-verlijmen door een grote glashandel.
Voordeel van perspex:
- half zo zwaar (deze weegt ongeveer 10 Kg in plaats van 20Kg bij 4 mm glas of 25 KG bij 5 mm glas bij deze grote lengte)
- 1/3 van de prijs, al moet ik ze nu wel zelf verlijmen. Ik geef er de voorkeur aan om hoekprofielen te vermijden voor een maximale ongehinderde inkijk.

Alvast bedankt voor de interesse, het meedenken en de tips.

 

Vitrine:

Hardhouten blokjes gezaagd zodat ze de lijmnaad niet raken.



Beschermfolie van de plexyglasplaten aan de zijkanten waar gelijmd zal worden verwijderd.



De beschermkap wordt ondersteboven samengesteld. Dus worde de bovenplaat op een perfect vlakke ondergrond gelegd (granieten werkblad van de keuken) en op zijn plaats gehouden met de hardhouten blokjes.



Drie opstaande wanden worden op de rand tegen de blokjes gezet en op de hoek met schilderstape gefixeerd.



Acrifix 0192 op de naden aangebracht. Deze hekdere lijm hardt binnen ongeveer in 20 minuten uit aan daglicht. Met een UV-lamp kan het proces versneld worden, maar de enige UV-lamp die ik heb hangt in de douche.

Doordat dit een zeer vloeibare lijm is moet deze tussen de naad lopen zonder belletjes te vormen.

De platen worden na het aanbrengen van de lijm op hun plaats gehouden met hardhouten blokjes waaraan een schuine zijde gezaagd is, zodat deze de plaat wel, maar de lijm niet raken. Vooral op de lengte van 1,40 meter is dit nodig op buigen te vermijden.



Tijd om de 4e zijde te plaatsen.

Opdat de marmeren tablet van het bargedeelte wat aan de hoge kant is om dan over de voorwand heen te lijmen ben ik naar de tuintafel verhuisd.

Het aluminiumprofiel is kaarsrecht en dus geschikt om de lange zijde te ondersteunen.

Ook hier weer wordt het werkstuk met hardhouten blokjes gefixeerd, en wordt de lijm over de lange zijde aangebracht. Cassie (intussen 15 weken oud) is intussen zijn favoriete speeltje aan het molesteren



Gefixeerd met afgeschuinde blokjes verdeeld over de lengte van de plaat.



Bij het aanbrengen van de lijm op aan de opstaande naden had ik bemerkt dat door de lage viscositeit er onderaan een kleine ophoping van lijm ontstond.

Om dit aan deze zijde te vermijden heb ik de vitrine na uitharden van de laatst aangebrachte naad gekanteld zodat de opstaande naden nu horizontaal liggen.

Lijm aangebracht. Het moeilijkste is om een gelijkmatige druk op de tube uit te oefen en zodat er een gelijkmatige hoeveelheid lijm aangebracht wordt.



En na uitharden alle beschermfolie verwijderd.



Geen professionele verlijming, maar toch best tevreden met het resultaat.

En ook al een plaatsje voor het opsmukken van de leefruimte gevonden.



Zou hier een liefhebber van schepen wonen misschien?

 

Heb een oud collega die 75 modelschepen in huis heeft staan. Hier houdt het met vier op. Nu nog een mooie houten plaat onder je vitrine zeker? Gr. Klaas.

 

Bismarck 1 heeft werfnummer 17 4 zichtbaar de rest staat aan de andere zijde van de kamer, of op de verdieping.
Voorlopig komt er geen houten plaat onder, Mag niet van de admiraal. en je ziet de weerspiegeling in de glazen plaat er onder.
Dit is echter een voorlopige schuilplaats. Deze vitrine is uiteindelijk voor de 2e Bismarck bestemd.
In afwachting dat ik een plaat van ongeveer 135 cm lengte vind (volle plaat multiplex voor het maken van een transportkist is 244 cm x 122 cm , dus enorm veel verlies) mag deze de vitrine lenen.