Van een Simprop Contest vaarregelaar naar een restauratie van een Theodor Heuss

[k-k]

Handig om die sleephaak omhoog te kunnen zetten en borgen. Anders wordt het al slingerend een ongeleid projectiel. Die wil je niet tegen je kanis krijgen. Het afdakje boven de deur is om te voorkomen dat je afstromend water van het brugdek in je nek krijgt als je naar buiten gaat. Geen idee of die mannen ook Zuidwesters droegen. Hieronder een kleiner haakje op de Beiboot Margarete van de Minden. Deze is geborgd met een stuk lijn. Mooi detail te zien op jouw foto van de echte boot. Het "Keesje", of apenvuistje aan het eind van de werplijn. Gr. Klaas.

 

[MicropropSport]

Ah! Heet dat zo Klaas.
Nee, ben in scheepstermen geen meester.

Gr Bas

 

[MicropropSport]

Dek achterop wil ik iets waterdichter hebben.
Dat betekend dat ik de hevel voor de afslag moet aanpassen.


Zo zat de messing hevel tot op heden...

Nieuwe inzichten verkennen, via proefspant uit karton, waarvan een ronding opstaand blijft,
ipv het oude doosje.
Een doorvoer via een gaatje voor het nieuw gebogen heveltje.
Al eerst via een dood gebogen stukje verkennend draad voor de juiste vorm...

Rakelings over het tandwieltje. Een servohevel tonnetje met inbus borgstift.
Dat tonnetje moest eerst op de draaibank worden afgestoken naar een kleiner diameter,
vervolgens met 1,2 mm worden ingeboord over de lengte.
Zo over de bestaande ingekorte hevel geschoven en vast te solderen.
Het definitieve spantje wordt uit epoxyplaat vervaardigd.
Evenals het uitneembare dekstuk. Afdichting via U-profiel,
volgezet vaseline en wellicht een strip leer... Het vraagt om exact bouwen.

Voor wat het waard is...
Gr Bas

 

[Stoompomp]

Jij besteed veel aandacht aan het waterdicht maken van de aansluiting tussen het dek en de bovenbouw zo waterdicht mogelijk ik maken.
Ik heb ontdekt, dat zelf gasrtvaarders, kinderen, geen kans zagen om het water over het ronde zijkanten van het dek naar binnen te krijgen.
Daarom heb ik gekozen om de "Badewanne" af te dichten naar de binnenkant.
Dat de "Badewanne" nu tijdens varen gedeeltelijk volloopt is geen probleem, daar de schot doorvoeringen waterdicht zijn.
Groet. Henk.

 

[MicropropSport]

Daar heb je verstandig aan gedaan.
Want die wil wel water scheppen in achteruit.
Achterschip is eveneens waterdicht, verkast en een semi duikboot roerstang naar het stuurhuis gemaakt.
Onder de wanne zit nog een waterdichte keerschakelaar.
Snoeren gaan door een tulletje. Ook daarop dicht.
Zelflozers moet ik nog infresen.

 

[MicropropSport]

Maken van een snel laminaat, onderdeel van de waterkering…

Twee lapjes 100 grs glasweefsel.
Twee velletjes polyethyleen folie.
Twee lijntjes, beide componenten 30 minuten Z-Poxy,
even lange strookjes en even breed… goed mengen.

Eerst een zijde het hout natten, lapje er op, lijm goed verdelen.
Dan werkstukje keren, andere kant van het hout natten. Lapje er op, goed verdelen en aanspatelen met het doek.
Dan gaat ook hier er een stukje folie over.
Weerszijden bellen wegdrijven.

Dan heb ik een mooi stukje rondstaf aluminium, mooi om nog even zaakje na te rollen. Mooi glad.

Dan 30 minuten pauze, chips en thee chompen…
Snel klaar, kan je ook snel weer verder.
Mooie basis voor watervaste ondergrond.


De inzet is pas op maat via de figuurzaag…

Het lamineer werkstukje. 30 minuten epoxy wordt goed hard… 5 minuten epoxy eigelijk niet. Alleen die van West is van zeer hoge kwaliteit.
Die deksels van de olijven, spaar ze allemaal. Niets doseert en mengt beter.

Chips en thee er door heen…
En… losjassen maar.
Komt natuurlijk keurig los onder hoogglans…

Jaahg, smooi!

Gepoetst, en klaar om in te bouwen…

En met epoxy verlijmd…

Alle maskers gelost…

De renovatieploeg draait overuren!
Verbazingwekkend…
Past hetgeen ik maak ook werkelijk?
Bouwlamp er in… en naar binnen gluren.

Vers van de pers…
Gr Bas

 

[MicropropSport]

Gestaag verder. Voordat ik het demontabele achterdek bouw, eerst de opstaande waterkering.

De zoom wordt 15 mm hoog. Iets minder had ook gekund. Het berkentripex is stok oud. Rond 1975, en bedoeld voor het model…
Oogt wat groezelig… vandaar.


Daar waar het uitneembare dek komt, strookjes 1,0 mm dik vliegtuig/berkentriplex aangezet.
Dit deel moet dezelfde dikte meekrijgen als de opstaande rand.
Op deze stukjes worden dan toekomstig zelfbouw U-profielen gelijmd.

Dan moest de opstaande rand worden gemaakt.
Wederom berkentriplex 1,0 mm dik. Om de ronding voorop te kunnen maken, de nerf van het hout op hoogte.
Strook van 21 mm hoogte gesneden, en een nachtje klets nat om een blik laten drogen.
De vorm blijft dan redelijk staan.
De hele rand uit 3 repen hout, verlijmd tot 1 strip, en onder 45 graad hoek verbonden.

Het fuseren van de strips met behulp van CA lijm en tape, openvouwen en toe doen…

De lasnaad versterkt met glasdoek en CA, direct sterk. Daarna met de schuurlat iets opstrakken. Beide zijden een patch…

Heb ik zo een mooie rechte werbare strook verkregen.
Voorafgaand natuurlijk goed meten en aftekenen… tot slot passen….

Deze rand wil ik ook met glasweefsel versterken… beide zijden.
En om het zaakje een beetje in het gareel te houden, vooral de bocht, een list verzonnen…
Met reepjes dun balsa en CA de boel gespalkt…
Na het lamineren schuur je het balsa weg…

Zo wordt het dus gemaakt…
Gr Bas

 

[MicropropSport]

Na het glassen van de rand ruw schoon geknipt…
De werkstuk 1/2 uur in de oven gelegd, op een potje liggend op 60 graad.
Normaal harden minimaal 12 uur.
Op deze wijze gaat het zeer vlot.
De drie roeren van het model zijn ook via de oven rap ‘gebakken’. Je kunt dan ook snel weer voort.

De schuurlatten er langs, om de 21 mm hoogte weer terug te krijgen…

Dan wordt het even spannend. Alles eerst gepast.
En dan moet het definitief gehecht worden.
Dat is effe een stressvol precies klusje.
De 30 minuten epoxy geeft je de ruimte om alles goed te stellen… doch die 30 minuten razen echt voorbij… zoveel handelingen.
Flinke lading klemmen eraan…

En dan richten met de schuifmast, alles op die vaste hoogte van 15 mm…
En checken of alles wel haaks staat…
30 minuten vliegt voorbij. Twee brillen op de neus voor het detail.
Ondertussen de naden nastrijken met een op maat gemaakte plastic spatel,
En met het restant van de epoxy extra dik aangelengd met glasparel tot een plamuur, alles nalopen.

En is het nu even wachten, klemmen los, en ongewenste lijmresten snel weg nemen voordat het knal hard is.


En gelukkig een goede strakke passing na iets schuurwerk aan de opbouw…

Dat lucht op!

Gr Bas

 

[MicropropSport]

Mijn bouwplaat voor het achterdek...
Hopen dat het lukt het strak te bouwen.
Dek wordt eigen laminaat, de spantjes uit 0,7 mm hard epoxy handelsplaat...

Uiteraard dekdeel eerst uit dun geperst karton...
Controleren of het ook gaat passen...

Verder trof ik hier bij toeval nog een varende Tedje...
Waar het 'internat' niet goed voor is. Smooi!
't zal geen 21 knoop wezen bij 30 pk.
Lijkt een zoeklicht op de mast te zitten... Leut!

Tot zovers vers, vers is... is vers 2!
Gr Bas

 

[ewapenaar]

Hoi Bas, had je 659 posts terug ook al eens geplaatst Het blijft een snoepje! https://www.modelbouwforum.nl/threa...een-theodor-heuss.268191/page-34#post-4055691

 

[MicropropSport]

Is waar ook! Draad is zo lang… naja! Zeker een mooi schuitje!

Gr Bas

 

[k-k]

Bas, je moet maar zo denken; Wat je schrijft beklijft! Gr. Klaas.

 

[MicropropSport]

Zo is het maar net Klaas!
'ædifico ergo sum', ik bouw dus ik ben...

#ewapenaar... 't was ook een beetje voor #Stoompomp 's TEDJE
In de herhaalservice, maar zeer alert opgemerkt!


Aldus. Weer wat fijn werk te doen gehad...


Gootjes maken voor fractie verbeterde waterdichtheid.
Naar tekening... epoxyplaat. In deze toestand zeer teer...
No even bij te vijlen voor goede passing...

Omdat het een gootje moet worden, carbon Ø 2,0 mm staf als spacer.
CA verlijming... Tape om te voorkomen dat de CA lijm als ketchup tegen het plafond en muren spettert...

Veilen en passen...
Eind afwerking flow met het dek volgt in later stadium...

Inmiddels als gootje, het begin is er... nog iets bij friemelen.
Dan die voor de flanken fabrieken...
'Kunst en vaarwerk'... 'made on the sail'...

Geen lasercutservices in deze…
Snijden, zagen en vijlen en 2 brillen over elkaar…
Epoxyplaatje 0,7 mm en daarop met CA lijm het laserprintje geplakt…

Maar het lijkt wederom goed te gaan passen…

Ontstaat een keurig gootje…
Carbon vliegerstaf, en 2 mm balsa als een tijdelijk spacertje…

Moest in nat nog een droog kartonnen pas-testje doen…
Geheel symmetrisch is het beestje ook niet… maar dat boetseren we voorbij via een nieuw werktekeningetje… 1,25 mm uit het lood...
Het switch armpje gaat in deze compacte vorm prima werken…

Enzovaarts...

Gr Bas

 

[MicropropSport]

En bij kartondek nr 4 en wat detail aanpassingen eindelijk in het gareel.
Kan ik het nu in het echt gaan opbouwen…

Ook testspantjes in karton om de ronding te fixeren… specifiek deze botste met de omkeerschakelaar… moest het met meer afstand orden verlijmd…

Zoiets gaat het dan worden in het zicht.
Nog open tandwiel…
Maar nog genoeg bij te monteren aan framewerk…

Tja… de uren vliegen je wel om de oren…

Gr Bas

 

[MicropropSport]

En... het test-armpje van de keer switch moest nog even gecheckt worden...
Hoewel strak opeen... niets raakt het tandwiel. 'smooi!
Komt een rond kapje over... hoewel niet origineel, dat maar camoufleren met 3 kabel rollers...
In de basis van de schoorsteen, zat een elektrische lier.
Daarmee werd in werkelijkheid de bijboot uit het water gelierd...
Totaal niet origineel... maar beter dan een grijze 'ACME' breek je nek box... Ach...

Waarde van deze onzinvollere bijdrage is aan de lezer...
Gr Bas

 

[k-k]

Blijft toch best wel hangen Bas en het werkt ook motiverend. En we zien dat met veel inspanning en liefde een bedaagd model wordt opgewerkt tot een juweeltje. Succes verder! Gr. Klaas.

 

[MicropropSport]

Na eindeloos passen, meten en bijschaven, omgezet in een definitief model.
En zo werd het eens tijd om te gaan lamineren op papierprint, met alle maten afgebakend.


Eerst moesten de gootjes worden verlijmd... dat is strak gelukt...
Aanleg met karton testdek en later met het op dikte gemaakte epoxydeknaar, en aansluiting naar behoren. Voorlopig… er moet nog gelakt worden immers.

Eerst een simpel malletje gemaakt uit karton en folie...
Kijken of de dek ronding zich mooi mee laat lamineren... uit pure leut, kijken of zoiets lukt…
Plastic is stevig polyester verpakkingsfolie.
Altijd handig dat soort rommel te bewaren.

Als losmiddel non-permanent spuitlijm van 3M gebruikt...
Experimentjes, wederom… altijd leut... en waarom deze layout lijm? Geen vinylalcohol of wax?
Wel... je lost het plakgoedje pardoes met wasbenzine en een penseeltje... het kruipt er vlot onder…
komt altijd los...
Folie egaal aanspuiten, printje er op positioneren... zaak doordrenken met 24 uurs epoxy... dan het glasweefsel er op...
Alles netjes nadeppen met kwastje op goede verzadiging... min mogelijk bellen… en ook niet appen!
Dan de oven in en 3 kwartier snelharden in de oven bij 50 graad...
En zo werkend, rap klaar!
De ronding zit er behoorlijk in... maar is met schoonsnijden al weer snel verdwenen...
Spul moet eerst goed doorharden voor het wat vormvaster is.
Spantversterkingen en wat extra verband is wel nodig... en gaat dan ook noch in riant in voorzien worden.

Snijden en schuren op passing... strakke naden als resultaat…

Proefspantje met buiging van het dek om de aansluiting te checken... uit rest laminaat…
Vrijwel voorbeeldig!
Heveltje gebogen en gesoldeerd... iets ronder
loopt iets ruimer... maar schoof beter op het lichte veertje van het schakelaartje...
De vorige raakte iets het tandwieltje...
Uren vliegen voorbij op zo een kriegelkrengetje...

Passing epoxydek met een nieuw heveltje... nr 3...
Mogelijk komt er een heveltje nr. 4 aan...
mits ik een imbus borgstift in het tandwiel/spindelasje kan plaatsen.
Met een M2 draad kan het bochtje een schuine hoek worden... Nu zit er een messing bolkopschroef.
En dan… moet ik wel er nog een hebben liggen... Dan past het binnen een radius van 7 mm...

Inmiddels is het dekje voorzien van 3 laagjes extra glas, en reeptjes carbon... streefdikte om en nabij 0,8 tot 1 mm.
Carbon voor een iets stijvere aansluiting op de zijkanten... bijkans gaat dat met verzonken schroefjes…

Voor wat het alles waard is...
Gr Bas

 

[Peter58]

Goed bezig bas, petje af voor je werk
Grt peter

 

[MicropropSport]

Ja Peet! Veel werk, veel gepriegel...
Veel onderdeeltjes verzonnen...
We gaan voor de Full Monty!

Opsterken van het deklaminaat.
2 mm carbon vlieger-rondstaf per seconde-lijm gelijmd...
Men weet... vingers lijmen eerst... de rest laat op zich wachten...

Dan wat dwarsverband... zowaar uit hout!?
30 minuten epoxy...

Dan de gootjes aanvullen met epoxy, zodat het dek een betere aansluiting krijgt
met de romp...
On the fly maar weer eens wat tape trekken. Rats, de rollen vliegen je om de oren.
Tape is de duurste bouwcomponent... je ziet er niets meer van terug en verdwijnt altijd in het grofvuil...

Dat ging niet in 1 keer goed... luchtbellen! Zeik...
Naplamuren... losmiddel voor het dek was loswax...
En afgewalst met monumentaal gewicht model 'Atlantikwal'
Lossen met wasbenzine... als bij de pardoes gelost!

De aansluitingen naast de gootjes nageplamuurd, strak geschuurd.
De gootjes aan de uiteinden gedicht...
De sluitingen aan het dek gebouwd, en die vallen mooi in de gootjes.
Dekje moet dan wel rechtstandig omhoog. En wederom een stukje stijfheid erbij...

Met veel oefenen en meten een mooie passing...
Seal wordt mogelijk Plasiti-Dip, vloeibare elektrodraad-isolatie...
Spul moet tegenwoordig je een rib uit je lijf kosten...

Dan maar weer eens 30 minuten bliksemsnellaminaat...
Waterschotje flansen.
Via 30 minuten epoxy en niet via de oven... pats-boem-klaar.
Printje meegelamineerd voor exact werken.
Wat IKJA-folie er over om de luchtbellen er uit te rollen... en daarna weer schoon af te roppen.
Resultaat... mooi vlak.
Beide kanten zijn geglast. Na harding met breekmesje schoonsnijden op maat.
Ietsjes bel zit er nog wel in, maar het hoeft niet met 280 kmh door de lucht.

Dek met wat haaks staal in het stramien geplaatst
en het wandje keurig op stand verlijmd met de snelle epoxy.
Opvolgend is de versterking op de zijkanten van waterkering, zodat
er ter plekke met een verzonken schroefje en een leren pakking een dichting
en fixering gemaakt kan worden. Dat is voor de komende ronde.

En ook alweer uitgehard, keurig van pas…

PS: Na de klus altijd even passen… smooooth… ‘smooi!

Opvolgend schakelaar heveltje no 5, en de afsluiting er om heen...
Is het straks mooi spletwatervast!

't was zo weer vers van de pers...
voor wat het geheel waard is.

Gr Bas

 

[MicropropSport]

Sommigen bouwen in deze doorlooptijd een vliegtuig... (ik zowat ook)
Maar het dekje overtreft alles...


Na het passen van het dekje in de voorgaande bijdrage, de waterkering op maat snijden,
lamineren en verlijmen, 30 minuten epoxy.

Het aanbrengen van iets meer afsluitend oppervlak met zekere dikte,
want ik stelde mij nog een schroefverbinding voor...
Aanhechting blokjes onderkant netjes in model van ronding dek geschuurd...
't moet wel mooi aansluiten.
Een restje epoxyplaat als wandspanner... want dat lag voor m'n snuf... nah!
Tape her en der met wax bekwast, voor-tegen ongewenste bindingen.

Ik had de aansluiting van het dekje op de romp al bijgeplamuurd...
Maar de aansluiting nog niet 100% naar de zin. De bolling door het verlijmen met spantjes nét iets anders
komen te staan. Iets dikker dan het contour testerje, eerder getoond…
Dan gaat de föhn er maar op met blaastuit...
Beide strips een voor een tot meegaande buigzaamheid verwarmen... zetten… Bij klokslag 12 blijft het in die stand staan.

Epoxy laat zich gewoon zetten... Soldeerföhn gaat tot nabij 650º C.
Hitte stand 250 tot 300º C en waaien, wat niet heet moet worden afgeschermd met stalen liniaaltje. Zo heet mask je het echter niet.
En direct het materiaal zetten, en daarop koelen.

Het idee voor het lock-systeem...
Het ontstaat langzaam, a l'improviste, uit de mouw geschud. Vast niet universeel-uniek bedacht.
Staafjes, geleidende rollertjes en een dwarse bladveer. Nifty!

Aan het werk. Plannen en goed mikken, markeringen zetten voor gaatjes onder de watergootjes...
Waar onder door de pennen (een vork) ingehaakt gaat worden...

En een dwarse bladveer die onder het dekt haakt. Alles clipt in een handomdraai...
Lost evenzo snel…
Dat maar eens netjes uit gaan werken...

Maar eerst een compacte draadbuiger flansen, model "ook van TV"...
Die had ik ernstig nodig voor zuivere 'buig ende zet'.
Niet met de slijptol, los uit de pols,
maar met ijzerzaag en scherpe vijlen, geduld en dunne Dremel slijpschijfje.

Daarvoor uit de onderdelenvoorraad een wielbout geplukt... basismateriaal…
en een bij toeval ook daarin een passende brede, zelfborgende ‘Italiaanse moer’.
Het zelfde metrisch fijne draad, een uitkomst.

Italiaans??? Wel... De moer heeft een sleuf ingezaagd, die geef je een klap, zodat een deel van het draad scheef komt te staan..
En die schroef je dan aan je bedaagde Italiaanse brik.
En die komt dan niet meer sociaaldemocratisch los.Goed aangeroest meestal een drama…

'Oudere' manier van moer-borging... thans heeft alles een kunststof ring borging.

Zo ontstond mijn draadbuig divice on the fly... Metrisch fijn is fijn, als het fijn is!

Vervolgens was ik de draad snel effe kwijt... hoort erbij...
Maar het werkt zoals het moet! Diepe buiging, liefst haaks!

Kon ik een mooie vork uit 2 mm staaldraad zetten (verenstaal), en een kunststof hulsje wat als clip gaat werken...

Zaak ineen, geeft dit resultaat... Top!

De hele onderdekselse constructie...

Dan moest het stangetje, modelronde nr. 4,
nog exact worden gebogen.
En valt nu binnen de gewenste hoogte van 6 mm, vrij van het tandwieltje, en straks binnen de diameter van het kapje.

Een nieuw imbus-bolkop borgschroefje gevonden dat zo een 50 jaar heeft liggen wachten op hergebruik, maakte een nauwere aansluiting mogelijk (blijft gepiel).
Schroeffie zat nog in een sorteerdoos met de eeuwige microschroefjes...

Nu kan ik de afscherming, de rest van de afdichting gaan opbouwen...

Aldus naar waarheid opgetekend...
Gr Bas