Wat is de beste ontvangeraccu?

Helaas maar jij moet je cursus opfrissen. De spanning over een diode is wel degelijk afhankelijk van de stroom die er door loopt. Neem bijvoorbeeld de zeer bekende en veel gebruikte 1N4003 en zijn familieleden. Als er 10mA door de diode loopt is de spanning er over ongeveer 0,6V. Loopt de maximale stroom van 1A door de diode dan is de spanning over de diode ongeveer 1V. Het is geen gigantisch verschil maar het verschil is er wel degelijk.
Als je 3 diodes in serie zet zal de spanning dus tot wel 1,2V kunnen variëren en dat kan te veel zijn voor een beetje gevoelige ontvanger.

 

Denk het toch niet: een diode heeft pas een Vd (forward diode voltage - 0.6-0.8V) spanningsval als er genoeg stroom door loopt. Ik heb net ff enkele datasheets gechecked van 3-5A diodes, maar die laten te weinig detail zien van Vd bij I<100mA. En ik kan ook niet 1,2,3 specs vinden van hoeveel stroom een ontvanger + enkele servos in rust trekken. Mijns inziens is een BEC alsnog de beste oplossing voor een 5V ontvanger.

 

Je verteld onzin.
Een LiFePo4 heeft een maximale laadspanning tussen 3,6 en 3,7 Volt, ligt een beetje aan het type.
Nominale spanning is 3,3 Volt.
Een Lipo laad je tot 4,2 Volt per cel maar zodra je hem van de lader haalt zakt ie snel naar 4 Volt.
Als zeker 50 man altijd gevlogen hebben met 3 diodes en 2S lipo en er nooit problemen zijn ontstaan, ook geen dingen stuk zijn gegaan.
Dan heeft de praktijk gelijk.
De situatie was: 2,4 ontvanger op die voeding en dan vaak 5 DES 448 servo's.
Ook de veel gevoeligere MKS servo's deden het prima, op een Castle BEC wilden ze nog wel eens stuk gaan.
De huidige ontvangers kunnen zeker 8,4 Volt aan.
Servo's zijn het probleem, de MKS gingen stuk boven 5,5 Volt maar ook die bleven heel met de 3 diodes.
Spanningval over de diodes die ik aangegeven heb is 0,7 Volt per diode, ook onbelast, op de grond.

GJ

 

En anders neem je 6V servo's op 2s life. 6V servo's zijn ook niet zo bijzonder.

 

De ruststroom van 2,4 GHz ontvangers bedraagt zo'n 100 mA en de ruststroom van standaard servo's kun je voor het gemak op maximaal 5 mA schatten. Als je de datasheet van de BY500 van Vishay bekijkt (een 5A diode) zie je, dat de spanningsval bij 10 mA 0,5 volt bedraagt (hier begint de geleiding) en bij 100 mA bijna 0,7 volt (bij een junctie temperatuur van 25 graden). De laatste waarde kun je aanhouden als de ruststroom, die de apparatuur van je model afneemt. Bij 1 A wordt de spanningsval net iets meer dan 0,8 volt en bij 5 A gaat deze naar bijna 1,1 volt. Nu zal je bij een doorsnee model gemiddeld aan een stroomafname van hooguit zo'n 1 A komen en nooit aan 5 A, maar zulke stromen kunnen wel degelijk worden getrokken als meerdere servo's gelijktijdig starten, zeker als je in je ontvanger kunt instellen, dat alle uitgangen gelijktijdig worden uitgestuurd.

 

Daarom staat die exact ook tussen aanhalingstekens he.. beetje lezen wat er staat kan ook geen kwaad

Maar zeggen dat er weinig (dat interpreteer ik dan als 0,2 volt ofzo) spanningsval is over een diode met lage stroom dat is larie gewoon.

 

Dus bij gebruik van 3 diodes gaat er ongeveer een spanningsverschil van 0,6V optreden..

Tja wat een drama toch allemaal hé

Case closed zou ik zeggen

 

Dus wat ik schrijf klopt en je kan gewoon 3 diodes gebruiken.


Klaar...
Volgend onderwerp.

GJ

 

Nee, dat klopt niet! Je wil te graag gelijk krijgen en probeert eigenwijzer te zijn dan ik en dat kun je met een gerust hart vergeten. Je krijgt wel degelijk een instabiele voeding, dus dan is dit af te raden, zeker voor beginners en daarvoor is dit forum met name bedoeld. Reken zelf maar uit, dat je met drie van deze diodes in serie een spanningsvariatie van meer dan 0,3 volt krijgt tussen ruststroom en de gemiddelde stroomopname (in werkelijkheid is het zelfs iets meer dan 0,4 volt). Bij de piekstromen is het nog een stuk beroerder en dan is het het gevaarlijkst. Het gaat er namelijk niet om wat de absolute spanning op enig moment is, maar om de grootte van snel opeenvolgende spanningsvariaties. Bij een BEC krijg je niet zo'n spanningsval en als een NI-accu dat doet is 't ie hooguit nog bruikbaar in de hobbyruimte om wat testwerk te doen.

Dat 50 mensen nooit problemen hadden is geen praktijk-bewijs. Hoe weet je dat trouwens zeker van die 49 anderen? In vroeger tijden kreeg ik gemiddeld 2500 keer per jaar problemen van andere modelbouwers op tafel. Dat is geen bewijs, dat er in de modelbouw vaak problemen waren. Hooguit het bewijs, dat ik aardig wat werk had.

 

Dit waren wedstrijdvliegers.
Die nemen geen risico, daar moet alles gewoon vlekkeloos werken.

GJ

 

Dat het wedstrijdvliegers waren zegt niets. Ook daar (misschien wel juist daar) wordt van alles en nog wat gedaan om maar te kunnen winnen. Dat zoiets niet altijd goed is voor de apparatuur wordt dan voor lief genomen zolang ze maar hoog scoren.
Het is en blijft zoals Jan ook al stelt dat het gebruik van diodes geen goede manier is om de voedingsspanning wat omlaag te krijgen. Eigenwijs volhouden dat zoiets prima kan is jezelf en anderen voor de gek houden.
En nu inderdaad einde discussie!

 

Ik geef toe dat ik geen ervaring heb met LiFePo4, wel met NiMh & LiPo - het is dus idd wss dat ik me in de LiFePo4 vergist heb.

Datasheets van LiFePo4 cellen met laad karakteristieken/-profielen kon ik ook niet 1,2,3,... vinden met Google. Ik heb inmiddels een vraag gepost naar Duracell met verzoek om datasheets van hun LiFePo4 cellen. Wat betreft LiPo ben ik wel 100% zeker - eindspanning bij een std CC/CV laadprofiel is 4.2V/cell.

Terugblikkend naar post #1 van topic starter gaat het met name om de vraag of het mogelijk & veiliger is een 4-cell Eneloop accupack (eind laadspanning rond de 6.0V) te vervangen door een 2 cell LiFePo4 pack. Met de randvoorwaarde dat de accu gebruikt wordt om een low voltage RX+servos te voeden die nominaal 4.8V (max 6.0V) verwachten. (met ook hier weer de moeilijkheid dat echte datasheets met Vmax_rating van RX en servos niet makkelijk te vinden zijn)

@GJVO post #103: ik heb net een 2S/2P FlightPower 2500mAh LiPo volgeladen (met een Robbe Ultimate Power Peak Infinity 3 lader + balancer). Ben hem nu aan het ontladen met 100mA om te checken hoe lang het duurt eer die onder de 4.0V/cell komt. Als ik nu ff schuin kijk naar mijn (ont)lader, kost het meer dan een 1 uur om de cell spanning onder de 4.0 V te krijgen bij100mA ontlading.

IMHO mijn voorlopige conclusies (in afwachting op LiFePo4 specs van bvb Duracell):

• vervangen door 2 LiPo cellen lijkt me geen goed idee. (zelfs met diodes)
• 4 cell NimH vervangen door 2 cell LiFePo4 met 2-3 diodes in series lijkt te kunnen (wel diodes kiezen die de 3-5A piekstromen aankunnen). Aangezien ik geen praktische ervaring of datasheets heb van LiFePO4 ga ik hier voorlopig geen verdere commentaar op geven.
• geen idee eigenlijk waarom mensen een goede (5.A) BEC niet als een goede optie zien ...

 

OK, toch even mijn gelijk halen.
Ik ben niet gek en theorie kan anders zijn dan praktijk.
Nadeel van het NL forum is dat men veel te veel van de theorie is, in Duitsland zijn het mensen met veel ervaring en dan ook nog ondersteund met veel kennis.
Zoals ik zei, minimaal 50 wedstrijdvliegers vlogen op deze manier, bedacht door een technisch ingenieur.
En nog veel meer recreanten vliegen ook op deze manier en er gaat niets stuk.
Op een wedstrijdweekend maakten de piloten zeker 4 vluchten, exclusief de trainingvluchten.
Dus zeker 200 vluchten in een weekend, denk dat dat dan genoeg zegt dat het betrouwbaar is.
Ook in de voedingslijn kan niets stuk, het zijn passieve onderdelen, anders dan een BEC.
En het is ook nog een stuk lichter en compacter.

En hier het videotje dat ik even snel gemaakt heb, nu kunnen jullie zien dat ik wel degelijk gelijk heb.
Testopstelling:
2S li-ion aangesloten op een Fluke scopemeter.
Dan in die lijn 2 5A diodes die naar een losse ontvanger gaan, dus dit trekt amper stroom, ik heb achteraf even gemeten, 20 mA.
De spanning die achter de diodes staat heb ik gemeten met een Fluke 287, beide apparaten zijn geijkt.
Als je 3 diodes gebruikt is het gewoon veilig en als men het wil kan ik ook nog wel laten zien dat er amper een rimpel op de spanning zit (want dat zal het volgende theoretische verhaal wel worden).
Op een goedkope BEC of wat tegenwoordig veel gebruikt word, een buck converter, zit een grotere rimpel.



En dat de spanningvariaties enorm zijn is ook grote onzin.
Hier een log van een vlucht.
De blauwe lijn van ontvangerspanning is 10x vergroot, minimale variaties.
Dit was een snel model (300+) met 5 digitale servo's.



GJ

 

Hopeloos....toch nog steeds proberen eigenwijzer te zijn dan ik.

Je schrijft nog steeds onzin. Feiten liegen niet en diodes gedragen zich in theorie niet anders dan in de praktijk omdat jij dat graag wil. We spreken hier niet over een rimpelspanning, maar over spanningsinstabiliteit. Als de inwendige weerstand van een voedingscircuit te hoog wordt krijg je dat en wat het effect daarvan kan zijn heb ik hiervoor al eens beschreven. Het equivalent van de eerder genoemde 3 diodes in serie komt overeen met een inwendige weerstand van zo'n 0,4 Ohm en dat is griezelig veel. Dat is zo in theorie en dat is zo in de praktijk. Daarbij moet je ook nog eens de inwendige weerstand optellen van de gebruikte accu en de kabels. Noem mij eens een BEC, die dat ook vertoont.

Jouw criterium is blijkbaar of iets heel blijft of niet. Mijn criterium is dat iets stabiel werkt of niet en daarbij hoeft niet per sé iets onmiddellijk of na langere tijd bij iedereen stuk te gaan. Je zou eens mee moeten kijken bij iemand, die een oscilloscoop heeft. Als je dan de spanning bekijkt, die op de ontvanger staat (en dan nog naar de servo's moet) is het al schrikken als je een goede, degelijke voeding gebruikt. Dat zijn geen rimpeltjes, maar naalden en naaldjes, waarvan je de allersnelste niet eens ziet. De elektronica ziet ze echter wel. Als je het zelfde nogmaals bekijkt met drie diodes in het voedingscircuit zie je het verschil en begrijp je wat ik bedoel. Je hoeft daarbij slechts één servo te bewegen, alle vier is niet nodig.


Off topic:

Je kunt mij en anderen in Nederland beschuldigen van een theoretische instelling, maar laat ik je dan dit eens vertellen:
- ik ben volledig autodidact, dus ik heb geen theoretische ondergrond en kom daardoor veel kennis te kort. Op dit forum kom je tig mensen tegen, die meer van elektronica weten dan ik. Ernst is er bijvoorbeeld zo eentje, hoewel ook hij altijd in de praktijk werkzaam is geweest. Elke middelbaar of hoger geschoolde elektronicus kan je overigens vertellen, dat de praktijk nergens de theorie geweld aan doet.
- praktijkervaring heb ik des te meer en met meer dan 35 jaar reparatie ervaring met modelbesturingsapparatuur verslaat niemand mij. Ik heb dus ook alles wel zo'n beetje gezien, dat stuk kan gaan of stukgemaakt kan worden. Ik begon overigens in december 1984 in loondienst bij 'Robbe Technische Dienst Nederland' onder voorwaarde, dat ik het bedrijfje zou overnemen, wat dan ook op 1 februari 1986 gebeurde. Die bedrijfsnaam is nog steeds ongewijzigd en zal ik ook blijven handhaven als ik volgend jaar april mijn officiële reparateurschappen beëindig.
- om indrukwekkend te doen is hier de lijst van fabrikanten en importeurs, waarvoor ik in de loop der jaren reparatiedienst ben geweest of nog steeds ben voor Nederland en België: Robbe-Futaba (daarna voor Ripmax-Futaba), Multiplex-Hitec (nog steeds), Simprop, Graupner, Sablon, BMI, Pro-Models/TTH, Merit Racing en PK. Daarnaast heb ik nog enkele jaren de Hitec reparaties verricht voor het Oostenrijkse bedrijf 'Der Schweighofer' en als grootste prestatie heb ik ooit een geboortemelder voor paarden ontworpen en geproduceerd voor de firma Euromex. Me dunkt, dat je me hiermee wel een practicus mag noemen.

 

Ik heb een scoop en ik heb ook veel gemeten aan spanningen uit omvormers en generatoren.
Dus ik weet wel waar ik over praat.
Spanningsinstabiliteit is er niet, dat kan je ook zien op de log.
Ik zie een rimpel van 8mV, zet ik er een Dymond 5A BEC op dan zit dat op 78mV.
En als ik het hier op de scope hang dan zie ik ook amper variaties, ook al belast ik de servo's.
De Dymond BEC fluctueert meer.
De theorie word ook ondersteund door een paar Herr Dokter Ingenieur figuren van diverse technische universiteiten.
Ik had vrij nauw contact met een paar omdat ik de apparatuur van de F5B wedstrijden heb gebouwd waarvoor zei de basis hebben gelegd en ook dingen ontwikkeld heb, zoals het scorebord dat tot zelfs in Japan gebruikt word.
Praktijkervaring heb ik dus ook en de spullen die ik kapot terugkreeg in de winkel waren meestal domme fouten, verkeerdom aansluiten, water in een ontvanger, servo's op 5 nimh cellen waardoor ze het opgaven.
En die gingen dan naar jou.
Ik heb nog even bedacht hoeveel vluchten er gemaakt zijn op deze manier.
Er waren minimaal 6 europese wedstrijden per jaar waar ik bij geweest ben.
In een normaal weekend werden er 5 heats gevlogen dus 250 vluchten in een weekend.
Ik ben dus bij minimaal 1500 vluchten geweest waar niets stuk ging.
En er is zeker 3 jaar op deze manier gevlogen, tot de HV servo's kwamen.
Wat er stuk ging waren hooguit een tandwiel van een servo door een foute landing of een regelaar die uitfikte omdat er te veel stroom doorheen ging.
Maar nooit doorgebrande of niet werkende servo's of ontvangers.


GJ

 

Wanneer ben jij voor het laatst bij Pearl of Hans Anders geweest? Het is namelijk totaal onmogelijk om slechts 8 mV verschil te meten tussen de ruststand en een (on)belast draaiende servo. Blijkbaar heb je de gevoeligheid verkeerd afgelezen. Zelfs met een ideaal voedingscircuit lukt je dat niet, al is het alleen al omdat er een kabeltje tussen zit.

Als er Diplomeningenieure jouw theorie ondersteunen is er blijkbaar in de elektronica iets spectaculair veranderd zonder dat ik dat in mijn vorderende leven heb bemerkt. Denk je nou werkelijk, dat iemand zo'n bewering gelooft? Als die theorie zou kloppen zou dit namelijk een wijdverbreid gebruik zijn geworden en hadden ze in veel gevallen een BEC-systeem kunnen vervangen. Een beetje elektronicus weet echter, dat je hier niet aan moet beginnen en het zeker niet moet aanbevelen aan anderen. Nu zijn de meeste ingenieurs van de fabrikanten uit mijn blikveld verdwenen, maar je zou het eens kunnen vragen aan Herr Fischer van Multiplex (een uiterst consciëntieus man) of Herr Westerteicher van ACT (eerst Multiplex, toen Robbe, daarna ACT, vervolgens zeer kort Robbe + ACT, daarna Ripmax + ACT en nu weer alleen ACT, maar nu met verkoop van Futaba).

Wat mijn werk betreft bestond dat altijd voor 20% uit garantiewerk. Het was dus niet zo, dat dit uitsluitend domme fouten betrof (zoals het gebruik van een ondeugdelijke voeding). Daarnaast hadden veel modelvliegers de gewoonte om hun apparatuur regelmatig buiten het seizoen te laten controleren. Bij Robbe maakten de meeste (niet alle) sponsorpiloten ook gebruik van deze faciliteit.

Maar goed, je denkt toch gelijk te hebben en dat met van alles en nog wat te moeten bewijzen, maar dat heb je niet en krijg je dus ook niet. Ik heb er genoeg over geschreven, dus ik stop er mee.

 

Ik volg deze keer GJ

(Doe ik ook niet altijd zene )

 

Het belangrijkste onderdeeltje ontbreekt in de testopstelling, het dynamisch gedrag van de servo met bijbehorend variabel stroom verbruik.
Of te wel ipv de ontvanger had je er net zo goed een fiets lampje op aan kunnen sluiten.

 

Sorry maar je moet zelf beter lezen.
Ik zeg dat ik een rimpel meet van 8 millivolt, dat is met alleen de ontvanger aangesloten, ik heb het niet over een servo gehad.
Als ik dan een Dymond BEC aansluit dan meet ik op dezelfde manier, dus alleen de ontvanger aangeprikt, 78 millivolt.
Dus een BEC geeft meer ruis op de lijn.
Ik heb het niet over een servo gehad.
Als je een vliegtuig in de lucht meet zie je altijd spanningverschillen omdat de servo's kracht moeten zetten en die moet toch ergens vandaan komen.
En dat laat die log van Frans Josef zien, dat er dipjes in de spanning zitten omdat het model (2 meter span, 5 servo's die tegelijk bewegen bij 300+) dan de bocht omgaat.
Dan trekt het natuurlijk wel wat amperetjes.
En dan kan het zomaar zijn dat ook de lipo accu inzakt, want we gebruikten maar 300 mah accu's.
Maar OK, we zijn het oneens.
Ik heb het allemaal in de praktijk gezien, ik gebruik het systeem nog regelmatig want het is kleiner en lichter dan een BEC en veel betrouwbaarder.
En op RC-Network zitten ook nog heel veel mensen die het zo doen.
In de nieuwere modellen zitten allemaal HV servo's, die kan je zo op de lipo aansluiten.
Maar ook dan zal je spanningdipjes en piekjes zien als je gaat loggen, ook al zit er geen electronica tussen.

@hobbyist
Nou, de angst hier was dat de rustspanning hoger zou worden dan wat de servo aankan.
Maar de belasting van een mini ontvangertje is al genoeg om een spanningsval van 0,7 Volt per diode te krijgen.
En dan was de ontvanger nog niet eens gebonden en actief want dan gaat ie meer verbruiken omdat ie dan terug gaat zenden.
Dus als je model onbelast op de grond ligt dan hoef je niet bang te zijn dat de spanning te hoog word.
Daarom heb ik alleen dat ontvangertje eraan geknoopt om een echt realistische meting te krijgen.
Alles meer wat erop komt aan belasting zal nooit de spanning hoger kunnen laten worden.
Dus kort gezegd, alles wat achter de ontvanger komt is veilig.

GJ

 

Nou, nog één keer dan:

die servo had ik in het filmpje inderdaad al gemist, maar aangezien ik op de huiskamer-pc het geluid uit heb staan kijk ik zulke filmpjes dan ook pas echt als mijn vrouw er niet is. Dat heb ik inmiddels dus gedaan. Wat ik echter niet begrijp is wat je met je filmpje wil aantonen. Dat er geen spanningsvariaties zijn als er een continu belasting aanwezig is en dat er dan geen spanningsinstabiliteit is? Daar gaat het helemaal niet om en dat had je al in een vorige van mijn postings kunnen lezen, waarin ik schreef dat je een ruststroom van 100mA voor je hele systeem kunt aanhouden en dus een spanningsval van 0,7 volt per diode. Lager zal die spanningsval nooit worden, dus je hoeft inderdaad niet bang te zijn dat de spanning hoger oploopt. Dat heeft ook niemand beweerd en dat is het probleem ook niet. Ook een rimpeltje, dat een schakelend BEC-systeem veroorzaakt is weinig interessant.

Het gaat er juist om wat er gebeurt als de servo's gaan bewegen. Daarbij hoef je niet te kijken naar wat er met je ontvanger gebeurt want die is intern gestabiliseerd op 3,2 volt. Alleen de spanningsregelaar, die de 3,2 volt creëert ziet dat en wordt daar niet warm of koud van. Ik heb er in dit draadje steeds op gewezen wat de servo's gaan doen met de variatie in spanning tussen ruststroomverbruik en belast gebruik en daar gaat het om. Die kunnen elkaar gaan staan pesten. Om rimpeltjes in de spanning weg te werken heeft elke servo een condensator tussen plus en min, zodat de spanning wat wordt afgevlakt. Deze kan echter geen grote spanningsvariaties wegmoffelen, alleen kleine. Zodra de spanningsvariatie meer dan 0,2 volt bedraagt is er al een instabiele situatie, waarbij de servo kan gaan brommen of zelfs trillen. Servo's, die met een verlengsnoer zijn aangesloten of een snoertje delen met een andere servo zijn daarbij de eersten, wat logisch is. Bij nog grotere variaties kan een servo zelfs uitslagen gaan maken. Analoge servo's zullen daar (in theorie) meer last van hebben dan digitale omdat deze hun timing volledig uit de 'rauwe' voedingsspanning betrekken. Zoiets heb ik echter nog nooit uitgetest. Eén servo, die gaat trillen, veroorzaakt nog meer spanningsinstabiliteit, waardoor de rest ook mee gaat doen en je een lawine-effect krijgt. Ook dit heb ik hierboven al ergens geschreven.

Je moest eens weten hoeveel zenders ik in de loop der jaren hier op tafel heb gehad omdat servo's plotseling ongecontroleerde bewegingen maakten, waarna het model neerstortte. Geen tientallen of honderden per jaar, maar altijd wel een paar. Nu kan er in een zender altijd wel een knuppelpotmeter vervelend gaan doen (al is dat hoogst zelden), maar dan doet één servo raar. Als alle servo's spontane bewegingen maken moet je bij een digitaal systeem (vroeger bij pcm en tegenwoordig bij 2,4 GHz) het voedingscircuit van de ontvanger verdenken. Ook al moet je nooit nooit zeggen, ik durf echter met zekerheid te stellen, dat de zender dat niet kan veroorzaken en de ontvanger al helemaal niet (dat kon vroeger wél bij ppm apparatuur). Dat geef ik bij reparaties dan ook altijd op als de ontvanger-voeding niet wordt meegeleverd en dat is meestal zo. Behoudens crashschade werkt alle apparatuur daarna altijd nog steeds normaal, maar er ligt wel een model tegen de vlakte. Als zo'n voeding dan wél werd meegeleverd kon je de ellende altijd terugvoeren tot een brakke accu of onbetrouwbare snoertjes. Niet iedereen is namelijk even zorgvuldig met en zuinig op zijn spullen. Ik heb hierboven ook al eens aangegeven, dat je een Ni-accu met een inwendige weerstand van 0,4 volt nog net kunt gebruiken voor testwerk, maar er beslist niet meer mee moet vliegen en laat dat nu net het equivalent zijn van de genoemde drie dioden in serie. Die accu is dan te oud en over die dioden heb ik al genoeg geschreven.