Henk, in deze verenstaal voor modelvliegtuigen. 1.7 mm.
Op het uiteinde zit meestal M2 draad gerold, bij deze stangen is dat opdikkend...
Het draad past op het kogelkopje... dus dat draad er aan kan ik goed gebruiken.
Als je deze stangen licht ingevet houdt roesten deze niet!
Zolang ze maar huiskamerbestendig zijn is het prima.
Maar hebben een flexibiliteit
in veerkracht die geschikt is voor het doel.
In eerste instantie had ik een carbonstaf versie vervaardigd. Testexemplaar.
Dat is stijver en lichter dan het verenstaal.
Maar door de opdikkende klemhulzen, gekrompen en verlijmd, wordt je dan gedwongen
een grotere doorlaat te boren. Geeft daarop minder dichting, maakt een goede afdichting
listger, en bij onderhoud lastiger, diameterverschillen. Goede seals...
Hieronder een gekrompen en CA verlijmde. Zoals ik hem al jaren en jaren maak voor vliegtuigen.
Het eindstuk is vooraf aan de huls gesoldeerd. Geheel geeft een zeer grote sterkte/stijfheid.
En lichter in gewicht, mooier dan staal. Dit type bouw heb reeds 15 op mijn oudste
modelvliegtuig zitten. Zwakste schakel is het draadeind aan de soldeerhuls...
De frictie is verwaarloosbaar op de doorgang. (Niet anders dan bij modelvliegtuigen!)
En zal niet gaan wrikken door de flexibiliteit in de hele constructie. Wat buigt breekt niet.
De waterstop is brandstofslang met een stop gemaakt uit kort stukje Bowden binnen kabel.
Dit steekt aan het natte deel van de doorlaat. Passing is close. Maar een stopje kan ook nog op
een andere manier. Dit was graai en snijwerk...
Materiaal... Het stopje is standaard hol, Bowden binnenkabel is geëxtrudeerd kunststof,
en kan als normaal bedoeld, draad in worden getapt om een kwiklink vast te zetten via stukje
draadeind. Inch maat draad, Bowden is USA fabrikaat... maar bijna zuigend -2 mm,
en sluit mooi om de stuurstang.
Doe je in dat stukje slang een klodder PFTE vet, dan is dat minimaal klotswaterdicht.
Niet anders dan een schroefas... en dat volstaat.
Meeste water vloeit weg via de helling. Hoogstens druppels in het onderliggende deel.
Dat mag wegvloeien via de te maken loosgaatjes...
Die helling blijft uitneembaar. Toegang tot het geheel blijft, dus onderhoud is overzichtelijk.
Wat is hier nu de grap... De doorvoer is op een punt van relatief rust.
De hevels staan tegenovergesteld.
De stang maak dan een kruislingse beweging om en nabij het punt van doorvoer.
Op het punt van doorvoer staat ie vrijwel statisch in een middelpunt, behalve dan die lichte swing.
Door daar een tulle en een kunststoffen doorvoer te nemen ipv rigide metaal heeft het
doorvoerstuk flex... en kan zonder protest mee swingen met een beweging binnen 5 graad.
Houdt je de tulle ingevet met vaseline of siliconenvet, dan houdt het de tulle soepel, en de
bewegelijkheid blijft ook daar. Wrikken en vreten is zo uitgesloten. Constructie vergelijkbaar
met kabeldoorvoeren in auto's... Koppeling of gaspedaal etc...
Maakbaarheid... Nu wil ik dus een stuurstang-doorvoer maken die in zekere mate flexibel is en
tegelijk demontabel, en 1 kant toegankelijk, maar andere kant eigenlijk een drama als de zaak
is toe gelijmd. Voor onderhoud moet het kunnen lossen zonder dat het dol draait of met kunt en
vliegwerk met een punt tangetje moet worden tegen gehouden, grenzend aan het
onmogelijke... geen grip ergens heb.
Vast of los... het moet altijd te doen zijn.
Lastig? Nu dacht ik zo?!
Moest het alleen nog even maken... maar de tekening zat al in de kop.
Zeskant pijpsleutel met een stuurstang om te mikken van binnen uit de romp,
of met een dopsleutel met verlengstuk... zonder een stuurstang...
Een kunststof doorvoer/houder met een zeskant, altijd passen op een dop...
Groot zijn de aanzetkrachten niet, dan trekt je het stuk, lichte klemming volstaat in dit alles.
Gedachte.... Als ik nu eens een ‘hubje’ maak, een geheel met de doorvoer,
en een grotere diameter kunststof rondstaf daarvoor neem en verspaan op de benodigde maten.
Dat deel dan ook groter op boor, dan 2 mm, blijft het ook nog eens een lichte constructie. Daarop keurig een zeskant pijpsleutel kan steken, of een dop? Dan gaat dat werken.
Geen zeskant op voorraad, wel rondstaf, wordt dan een zeskant insmelten,
‘On the fly’... of ‘As it goes’. Maakbaar.
Oude Hema-dop heet... tot ie stinkt... Persen in de draaibank, dat richt beter.
Beetje aanslag van oud vet... patina... is een beetje ingebakken...
Zo kan je ook een kunststof moer maken...
Met dat testje gelukt, direct ook geschikt om daar maar eens een beginnetje gemaakt.
Met draad getapt M4, de tuit 3 mm doorsnee, om het stukje brandstofslang op te drukken.
Doorgang 2 mm inboring voor de stang.
Tijd voor thee! Ik ben tevree! Delicaat plastic, betekent met beleid
en trucjes te werk gaan om het netjes te verspanen...
Filmpje gemaakt, volgt later. Maar is exact wat ik er van verwacht had. Top!
Kan ik weer door!
Gr Bas
Op het uiteinde zit meestal M2 draad gerold, bij deze stangen is dat opdikkend...
Het draad past op het kogelkopje... dus dat draad er aan kan ik goed gebruiken.
Als je deze stangen licht ingevet houdt roesten deze niet!
Zolang ze maar huiskamerbestendig zijn is het prima.
Maar hebben een flexibiliteit
in veerkracht die geschikt is voor het doel.
In eerste instantie had ik een carbonstaf versie vervaardigd. Testexemplaar.
Dat is stijver en lichter dan het verenstaal.
Maar door de opdikkende klemhulzen, gekrompen en verlijmd, wordt je dan gedwongen
een grotere doorlaat te boren. Geeft daarop minder dichting, maakt een goede afdichting
listger, en bij onderhoud lastiger, diameterverschillen. Goede seals...
Hieronder een gekrompen en CA verlijmde. Zoals ik hem al jaren en jaren maak voor vliegtuigen.
Het eindstuk is vooraf aan de huls gesoldeerd. Geheel geeft een zeer grote sterkte/stijfheid.
En lichter in gewicht, mooier dan staal. Dit type bouw heb reeds 15 op mijn oudste
modelvliegtuig zitten. Zwakste schakel is het draadeind aan de soldeerhuls...
De frictie is verwaarloosbaar op de doorgang. (Niet anders dan bij modelvliegtuigen!)
En zal niet gaan wrikken door de flexibiliteit in de hele constructie. Wat buigt breekt niet.
De waterstop is brandstofslang met een stop gemaakt uit kort stukje Bowden binnen kabel.
Dit steekt aan het natte deel van de doorlaat. Passing is close. Maar een stopje kan ook nog op
een andere manier. Dit was graai en snijwerk...
Materiaal... Het stopje is standaard hol, Bowden binnenkabel is geëxtrudeerd kunststof,
en kan als normaal bedoeld, draad in worden getapt om een kwiklink vast te zetten via stukje
draadeind. Inch maat draad, Bowden is USA fabrikaat... maar bijna zuigend -2 mm,
en sluit mooi om de stuurstang.
Doe je in dat stukje slang een klodder PFTE vet, dan is dat minimaal klotswaterdicht.
Niet anders dan een schroefas... en dat volstaat.
Meeste water vloeit weg via de helling. Hoogstens druppels in het onderliggende deel.
Dat mag wegvloeien via de te maken loosgaatjes...
Die helling blijft uitneembaar. Toegang tot het geheel blijft, dus onderhoud is overzichtelijk.
Wat is hier nu de grap... De doorvoer is op een punt van relatief rust.
De hevels staan tegenovergesteld.
De stang maak dan een kruislingse beweging om en nabij het punt van doorvoer.
Op het punt van doorvoer staat ie vrijwel statisch in een middelpunt, behalve dan die lichte swing.
Door daar een tulle en een kunststoffen doorvoer te nemen ipv rigide metaal heeft het
doorvoerstuk flex... en kan zonder protest mee swingen met een beweging binnen 5 graad.
Houdt je de tulle ingevet met vaseline of siliconenvet, dan houdt het de tulle soepel, en de
bewegelijkheid blijft ook daar. Wrikken en vreten is zo uitgesloten. Constructie vergelijkbaar
met kabeldoorvoeren in auto's... Koppeling of gaspedaal etc...
Maakbaarheid... Nu wil ik dus een stuurstang-doorvoer maken die in zekere mate flexibel is en
tegelijk demontabel, en 1 kant toegankelijk, maar andere kant eigenlijk een drama als de zaak
is toe gelijmd. Voor onderhoud moet het kunnen lossen zonder dat het dol draait of met kunt en
vliegwerk met een punt tangetje moet worden tegen gehouden, grenzend aan het
onmogelijke... geen grip ergens heb.
Vast of los... het moet altijd te doen zijn.
Lastig? Nu dacht ik zo?!
Moest het alleen nog even maken... maar de tekening zat al in de kop.
Zeskant pijpsleutel met een stuurstang om te mikken van binnen uit de romp,
of met een dopsleutel met verlengstuk... zonder een stuurstang...
Een kunststof doorvoer/houder met een zeskant, altijd passen op een dop...
Groot zijn de aanzetkrachten niet, dan trekt je het stuk, lichte klemming volstaat in dit alles.
Gedachte.... Als ik nu eens een ‘hubje’ maak, een geheel met de doorvoer,
en een grotere diameter kunststof rondstaf daarvoor neem en verspaan op de benodigde maten.
Dat deel dan ook groter op boor, dan 2 mm, blijft het ook nog eens een lichte constructie. Daarop keurig een zeskant pijpsleutel kan steken, of een dop? Dan gaat dat werken.
Geen zeskant op voorraad, wel rondstaf, wordt dan een zeskant insmelten,
‘On the fly’... of ‘As it goes’. Maakbaar.
Oude Hema-dop heet... tot ie stinkt... Persen in de draaibank, dat richt beter.
Beetje aanslag van oud vet... patina... is een beetje ingebakken...
Zo kan je ook een kunststof moer maken...
Met dat testje gelukt, direct ook geschikt om daar maar eens een beginnetje gemaakt.
Met draad getapt M4, de tuit 3 mm doorsnee, om het stukje brandstofslang op te drukken.
Doorgang 2 mm inboring voor de stang.
Tijd voor thee! Ik ben tevree! Delicaat plastic, betekent met beleid
en trucjes te werk gaan om het netjes te verspanen...
Filmpje gemaakt, volgt later. Maar is exact wat ik er van verwacht had. Top!
Kan ik weer door!
Gr Bas
Laatst bewerkt:
Weet je weer hoe erg het er aan toe was...
