Zoals ik al eerder opmerkte in mijn bouwverslag van de "Flatliner" is deze trailer tamelijk zwaar uitgevallen, zie hier:
[post37]
Met een schotel gewicht van bijna 3,5 kg en een totaalgewicht van ca 10 kg vond ik het niet overbodig om de trekker op te waarderen naar een 6x2, en gelijk, of eigenlijk eerst, eindelijk eens iets te gaan doen aan de motor overbrenging.
Ook hierbij heb ik gekozen voor een eigenbouw, en gebruik gemaakt van een oude accuboormachine van 12 Volt; dit was een bouwmarkt artikel, die nog prima werkte, maar waarvan de accu's na een jaar of 2 de geest gaven, terwijl de boormachine nog 'als nieuw' was.
Die gooi je dan niet weg, maar doet er ook niets meer mee, na aanschaf van een beter exemplaar.
Nu was dus de tijd gekomen om dat wèl wat mee te doen.
Slopen dus; het kunststoffen huis is geen probleem, dat zit met een aantal parkers in elkaar geklemd, maar de boorkop eraf krijgen was een ander hoofdstuk, hoewel ik wel weet hoe die dingen in elkaar steken: de boorkop heeft gewoon rechtse draad, meestal 3/8" UNF, met binnen in de boorkop een kleine schroef, met linkse draad.
Die schroef was er snel genoeg uit, maar de kop eraf draaien was onmogelijk.
Daarom maar de zaag er in, en hieronder staan dan de meeste onderdelen afgebeeld die je niet meer nodig hebt:
Dat is dus het huis, en alle onderdelen van het ratelmechanisme, de handvol veren en kogeltjes staan er hier niet bij.
Dan verder de motor en vertraging uit elkaar halen en alle tandwielen en asjes netjes schoon maken.
Het motor ronsel heeft in mijn geval 9 tanden, en de satellietwielen 18 tanden, dus het ringwiel heeft dan 45 tanden.
Er zitten 2 satelliet stellen in, en elk heeft dus een vertraging van 1 op 6, samen dus 1 op 36.
Motor toerental gemeten en berekend, dat de totale overbrenging een langzame loopsnelheid moet geven; dat ziet er prima uit, en zal goed rangeren mogelijk maken.
Best nodig om die Flatliner netjes achteruit over de lading te schuiven, dacht ik zo.
Aan het geheel mankeerde niets, dus dat kon zo weer in elkaar, nadat de uitgaande as, waarvan de boorkop was afgezaagd, werd afgedraaid en voorzien van een inwendige schroefdraad waarmee de copie-Tamiya cardan koppeling kon worden bevestigd.
Rechts boven de boorkop motor, en linksboven de zelf gemaakte cardan koppeling.
Hieronder nogmaals deze koppeling, en helaas uit focus, de buitenring van het planetaire tandwiel stel, waarin beide planeten draaien.
Die ring zit niet vast in het huis, in een boormachine, want die wordt gebruikt als ratel mechanisme. Een aantal kogels en veren zorgen ervoor, dat, afhankelijk van de instelling van de veren, wat je met het verdraaien van de ring achter de boorkop doet, meer of minder druk gaat uitoefenen, en daarmee bepalen op welk moment, of misschien moet ik in dit verband zeggen, bij welk [draai]moment de boorkop stopt met draaien en dus gaat ratelen.
Nu, in de vertragingsbak van een trekker moet die ring dus wèl stil blijven staan.
Voor dat doel is er een kleine inkeping geslepen in die ring, en dat is nog net te zien op de onderstaande foto.
Met een bout, die door het huis in de inkeping wordt gedraaid, blijft de ringgear stil staan.
Dan wordt het tijd om het geheel weer samen te bouwen, nadat in dit geval de boringen welke gediend hebben als huis voor de kogels en de veren, zijn op getapt naar M5; die tapgaten dienen voor de bevestiging van de motor en ook eentje voor de stelbout, die het binnenring tandwiel op z'n plaats houdt. Die is nog net te zien onderin; hiervoor is een M5 inbus bout gebruikt, maar in verband met de beschikbare ruimte in het huis, is de kop verkleind in diameter
Onder op de foto staan de 2 ophang bevestigingen, links degene die op het huis geschroefd wordt, en onder aan het chassis wordt bevestigd, en rechts de ring die om het motorhuis komt, als steun.
Deze 2 delen zijn gezaagd en gedraaid uit een stuk aluminium plaat.
Het samen stel ziet er dan zo uit:
De steunen zijn zo gevormd, dat de hartlijn van het geheel precies in het vlak ligt van de onderzijde van de chassis balken.
Na de halve trekker gesloopt te hebben om de originele motor en bak eruit te kunnen vissen, zat de nieuwe motor met vertraging er zó in.
Gelijk ook een paar beugels gemonteerd met de motor bevestigingsbouten, waarop de knipperlicht schakelaar wordt gemonteerd; die wordt aangestuurd door de spoorstang.
Op de bovenstaande foto is ook duidelijk, dat de servo arm voor de besturing niet parallel staat met de stuurarm op de knuckle / fusee; dit is om gebruik te kunnen maken van de volledige servo uitslag, omdat elk voorwiel in een binnenbocht een scherpere/grotere hoekverdraaiing moet maken dan een wiel in de buitenbocht.
Tot slot nog een plaatje van een bovenaanzicht:
Een test bewees de gedachte snelheid: een rustige/langzame loop, maar wel een beetje meer lawaai dan gewenst eigenlijk; misschien moet ik er wat meer vet in de planetaire behuizing doen, want die het ik opzettelijk schaars gesmeerd met kogellagervet.
De trekkracht is enorm: ik heb de wagen geballast met blokjes staal, tezamen 2,3 kg op de achteras.
Daarmee rijdt hij tegen een helling op van ruim 20 graden! [niet 20 % dus], en blijft staan als de stuurknuppel neutraal gezet wordt, hij rolt dus niet terug....
En nog beter, op die 20 graden helling vertrekt hij ook nog weer zonder tegen te sputteren..
Conclusie: transmissie ombouw geslaagd; hij zal op de vlakke weg best een trailer van 10 kg de baas kunnen.
Later meer over verdere ombouw.
Cor
[post37]
Met een schotel gewicht van bijna 3,5 kg en een totaalgewicht van ca 10 kg vond ik het niet overbodig om de trekker op te waarderen naar een 6x2, en gelijk, of eigenlijk eerst, eindelijk eens iets te gaan doen aan de motor overbrenging.
Ook hierbij heb ik gekozen voor een eigenbouw, en gebruik gemaakt van een oude accuboormachine van 12 Volt; dit was een bouwmarkt artikel, die nog prima werkte, maar waarvan de accu's na een jaar of 2 de geest gaven, terwijl de boormachine nog 'als nieuw' was.
Die gooi je dan niet weg, maar doet er ook niets meer mee, na aanschaf van een beter exemplaar.
Nu was dus de tijd gekomen om dat wèl wat mee te doen.
Slopen dus; het kunststoffen huis is geen probleem, dat zit met een aantal parkers in elkaar geklemd, maar de boorkop eraf krijgen was een ander hoofdstuk, hoewel ik wel weet hoe die dingen in elkaar steken: de boorkop heeft gewoon rechtse draad, meestal 3/8" UNF, met binnen in de boorkop een kleine schroef, met linkse draad.
Die schroef was er snel genoeg uit, maar de kop eraf draaien was onmogelijk.
Daarom maar de zaag er in, en hieronder staan dan de meeste onderdelen afgebeeld die je niet meer nodig hebt:
Dat is dus het huis, en alle onderdelen van het ratelmechanisme, de handvol veren en kogeltjes staan er hier niet bij.
Dan verder de motor en vertraging uit elkaar halen en alle tandwielen en asjes netjes schoon maken.
Het motor ronsel heeft in mijn geval 9 tanden, en de satellietwielen 18 tanden, dus het ringwiel heeft dan 45 tanden.
Er zitten 2 satelliet stellen in, en elk heeft dus een vertraging van 1 op 6, samen dus 1 op 36.
Motor toerental gemeten en berekend, dat de totale overbrenging een langzame loopsnelheid moet geven; dat ziet er prima uit, en zal goed rangeren mogelijk maken.
Best nodig om die Flatliner netjes achteruit over de lading te schuiven, dacht ik zo.
Aan het geheel mankeerde niets, dus dat kon zo weer in elkaar, nadat de uitgaande as, waarvan de boorkop was afgezaagd, werd afgedraaid en voorzien van een inwendige schroefdraad waarmee de copie-Tamiya cardan koppeling kon worden bevestigd.
Rechts boven de boorkop motor, en linksboven de zelf gemaakte cardan koppeling.
Hieronder nogmaals deze koppeling, en helaas uit focus, de buitenring van het planetaire tandwiel stel, waarin beide planeten draaien.
Die ring zit niet vast in het huis, in een boormachine, want die wordt gebruikt als ratel mechanisme. Een aantal kogels en veren zorgen ervoor, dat, afhankelijk van de instelling van de veren, wat je met het verdraaien van de ring achter de boorkop doet, meer of minder druk gaat uitoefenen, en daarmee bepalen op welk moment, of misschien moet ik in dit verband zeggen, bij welk [draai]moment de boorkop stopt met draaien en dus gaat ratelen.
Nu, in de vertragingsbak van een trekker moet die ring dus wèl stil blijven staan.
Voor dat doel is er een kleine inkeping geslepen in die ring, en dat is nog net te zien op de onderstaande foto.
Met een bout, die door het huis in de inkeping wordt gedraaid, blijft de ringgear stil staan.
Dan wordt het tijd om het geheel weer samen te bouwen, nadat in dit geval de boringen welke gediend hebben als huis voor de kogels en de veren, zijn op getapt naar M5; die tapgaten dienen voor de bevestiging van de motor en ook eentje voor de stelbout, die het binnenring tandwiel op z'n plaats houdt. Die is nog net te zien onderin; hiervoor is een M5 inbus bout gebruikt, maar in verband met de beschikbare ruimte in het huis, is de kop verkleind in diameter
Onder op de foto staan de 2 ophang bevestigingen, links degene die op het huis geschroefd wordt, en onder aan het chassis wordt bevestigd, en rechts de ring die om het motorhuis komt, als steun.
Deze 2 delen zijn gezaagd en gedraaid uit een stuk aluminium plaat.
Het samen stel ziet er dan zo uit:
De steunen zijn zo gevormd, dat de hartlijn van het geheel precies in het vlak ligt van de onderzijde van de chassis balken.
Na de halve trekker gesloopt te hebben om de originele motor en bak eruit te kunnen vissen, zat de nieuwe motor met vertraging er zó in.
Gelijk ook een paar beugels gemonteerd met de motor bevestigingsbouten, waarop de knipperlicht schakelaar wordt gemonteerd; die wordt aangestuurd door de spoorstang.
Op de bovenstaande foto is ook duidelijk, dat de servo arm voor de besturing niet parallel staat met de stuurarm op de knuckle / fusee; dit is om gebruik te kunnen maken van de volledige servo uitslag, omdat elk voorwiel in een binnenbocht een scherpere/grotere hoekverdraaiing moet maken dan een wiel in de buitenbocht.
Tot slot nog een plaatje van een bovenaanzicht:
Een test bewees de gedachte snelheid: een rustige/langzame loop, maar wel een beetje meer lawaai dan gewenst eigenlijk; misschien moet ik er wat meer vet in de planetaire behuizing doen, want die het ik opzettelijk schaars gesmeerd met kogellagervet.
De trekkracht is enorm: ik heb de wagen geballast met blokjes staal, tezamen 2,3 kg op de achteras.
Daarmee rijdt hij tegen een helling op van ruim 20 graden! [niet 20 % dus], en blijft staan als de stuurknuppel neutraal gezet wordt, hij rolt dus niet terug....
En nog beter, op die 20 graden helling vertrekt hij ook nog weer zonder tegen te sputteren..
Conclusie: transmissie ombouw geslaagd; hij zal op de vlakke weg best een trailer van 10 kg de baas kunnen.
Later meer over verdere ombouw.
Cor
Laatst bewerkt door een moderator:
