Ok, ik slik mijn woordjes in.
Een welgemeende sorry.
Even vanuit het hart:
Even duiden, we moeten met ons electro clubje knokken, echt knokken voor het gerechtvaardigd bestaan. Daar komen veeel inspanningen, veeel moeite, veeeel centen en veeeeeel toewijding van clubleden en bestuur bij.
En ja, we zijn enkel electro. En ja, de gillende funjets zijn er uit (die vliegen fantastisch op een fluisterstille edf, dankzij de onderzoeksinspanningen van enkele leden kunnen we weer funjetten zonder herrie).
Ik zou ook graag wel brandstof vliegen, maar het gaat nu eenmaal niet op mijn clubje. Daarvoor zou ik een tweede club nodig hebben en weer wat investeringen. En dat gaat op dit moment in mijn leven niet.
Maar electroaandrijving gebruiken?
Die denkoefening heb ik voor mezelf ook moeten maken, en geloof me: eigenlijk is de lol er niet minder om, integendeel zelfs.
Het is dus knokken voor ons, maar mede daardoor hebben we een schitterend clubje waar veel leden een hechte groep vormen met eigenlijk zeer weinig gezever en onbegrip.
Ondanks enkel electro, of misschien wel dankzij enkel electro.
Want electro heeft zijn praktische grens.
Feit is ook dat Vlaanderen dichtbevolkt is en brandstof aan het uitsterven is jammer genoeg. 'Geluidsklachten'. Terwijl de techniek qua demping zoveel verder staat dan toen, in de ouwe tijd. Onverdraagzame boel allemaal. Zeer jammer...
Neen, niet alle electro vliegers apen brandstoffers na met geluidsmodules en rookpatronen.
Maar die zweem van inferieuriteit, daar heb ik het oprecht moeilijk mee. Omdat ik weet welke inspanningen die ik en gans de club doen om het leefbaar te houden.
Weinig gestructureerd, maar uit het hart.
Een welgemeende sorry.
Even vanuit het hart:
Even duiden, we moeten met ons electro clubje knokken, echt knokken voor het gerechtvaardigd bestaan. Daar komen veeel inspanningen, veeel moeite, veeeel centen en veeeeeel toewijding van clubleden en bestuur bij.
En ja, we zijn enkel electro. En ja, de gillende funjets zijn er uit (die vliegen fantastisch op een fluisterstille edf, dankzij de onderzoeksinspanningen van enkele leden kunnen we weer funjetten zonder herrie).
Ik zou ook graag wel brandstof vliegen, maar het gaat nu eenmaal niet op mijn clubje. Daarvoor zou ik een tweede club nodig hebben en weer wat investeringen. En dat gaat op dit moment in mijn leven niet.
Maar electroaandrijving gebruiken?
Die denkoefening heb ik voor mezelf ook moeten maken, en geloof me: eigenlijk is de lol er niet minder om, integendeel zelfs.
Het is dus knokken voor ons, maar mede daardoor hebben we een schitterend clubje waar veel leden een hechte groep vormen met eigenlijk zeer weinig gezever en onbegrip.
Ondanks enkel electro, of misschien wel dankzij enkel electro.
Want electro heeft zijn praktische grens.
Feit is ook dat Vlaanderen dichtbevolkt is en brandstof aan het uitsterven is jammer genoeg. 'Geluidsklachten'. Terwijl de techniek qua demping zoveel verder staat dan toen, in de ouwe tijd. Onverdraagzame boel allemaal. Zeer jammer...
Neen, niet alle electro vliegers apen brandstoffers na met geluidsmodules en rookpatronen.
Maar die zweem van inferieuriteit, daar heb ik het oprecht moeilijk mee. Omdat ik weet welke inspanningen die ik en gans de club doen om het leefbaar te houden.
Weinig gestructureerd, maar uit het hart.