Twee jaar geleden ben ik enthousiast begonnen aan een DLG en heb ik m'n eerste (en tot nu toe enige) DLG vleugels en staartdelen gebouwd. Om verschillende redenen is de modelbouw daarna op een laag pitje komen te staan. Maar de laatste tijd heb ik weer iets meer tijd en kriebelt het weer.
Ik heb de onderdelen weer eens van de plank gepakt en plannen gemaakt voor het rompje.
Het wordt een pod en boom. De boom is een ARC2-plus van EMC-VEGA.
Maar de pod moet gemaakt worden.
Nou ben ik een liefhebber van de 'verloren mal' methode. Het is een snelle, simpele manier om een rompje te bouwen en als je zorgvuldig werkt is het resultaat heel bevredigend.
Ok, in een mal wordt het zeker mooier en strakker, maar het is ook veel meer werk, zeker als je maar 1 rompje maakt.
Ik heb nog nooit met een F3K model gevlogen, alles wat ik ervan weet heb ik van het forum, dus het voelt een beetje als op glad ijs om dit draadje te posten, maar ik doe het toch maar. Beter falen dan nooit geprobeerd zeg maar...
Dit is het idee:
-Een mal van styrodur, zodanig gevormd dat de boom er van achteren in gestoken kan
worden.
-Deze overtrekken met een carbonkous SC 1058 en daarna met kevlar SA 12
-Omwikkelen met tape en daarna in een vacuum zak.
-Styrodur oplossen met aceton
Het schuimpodje.
Eventuele gelijkenis met een bekend model van nederlandse bodem is geen toeval...;-)
De neus is 20 cm lang en het vleugelzadel 19 cm.
Het malletje, ingepakt in bruin tape en plakband.
Een versteviging in het neusje is al aangebracht met spuitlijm (2 laagjes CAL 66)
Het carbonkousje SC 1058, dichtgebonden met garen uit de naaidoos, zodat ik het strak naar achteren kan trekken en..
..het kevlarkousje SA12.
Het malletje weegt 8,9 gram. De carbon kous 3 gram en de kevlarkous 6 gram.
Bij een hars/weefsel verhouding van 50% moet ik onder de 18 gram uitkomen. Niet extreem licht maar best acceptabel, denk ik.
Ik heb de onderdelen weer eens van de plank gepakt en plannen gemaakt voor het rompje.
Het wordt een pod en boom. De boom is een ARC2-plus van EMC-VEGA.
Maar de pod moet gemaakt worden.
Nou ben ik een liefhebber van de 'verloren mal' methode. Het is een snelle, simpele manier om een rompje te bouwen en als je zorgvuldig werkt is het resultaat heel bevredigend.
Ok, in een mal wordt het zeker mooier en strakker, maar het is ook veel meer werk, zeker als je maar 1 rompje maakt.
Ik heb nog nooit met een F3K model gevlogen, alles wat ik ervan weet heb ik van het forum, dus het voelt een beetje als op glad ijs om dit draadje te posten, maar ik doe het toch maar. Beter falen dan nooit geprobeerd zeg maar...
Dit is het idee:
-Een mal van styrodur, zodanig gevormd dat de boom er van achteren in gestoken kan
worden.
-Deze overtrekken met een carbonkous SC 1058 en daarna met kevlar SA 12
-Omwikkelen met tape en daarna in een vacuum zak.
-Styrodur oplossen met aceton
Het schuimpodje.
Eventuele gelijkenis met een bekend model van nederlandse bodem is geen toeval...;-)
De neus is 20 cm lang en het vleugelzadel 19 cm.
Het malletje, ingepakt in bruin tape en plakband.
Een versteviging in het neusje is al aangebracht met spuitlijm (2 laagjes CAL 66)
Het carbonkousje SC 1058, dichtgebonden met garen uit de naaidoos, zodat ik het strak naar achteren kan trekken en..
..het kevlarkousje SA12.
Het malletje weegt 8,9 gram. De carbon kous 3 gram en de kevlarkous 6 gram.
Bij een hars/weefsel verhouding van 50% moet ik onder de 18 gram uitkomen. Niet extreem licht maar best acceptabel, denk ik.
Laatst bewerkt door een moderator: