Bouw van een DLG (rompje)

Ik denk dat de schroefverbinding sterk genoeg is. Maar het zal moeten blijken.
Het voordeel is nu dat de as in iedere stand kan worden vastgezet en dat het er via de scharnierspleet kan worden ingebracht.
Maar je zou de messing busjes ook gewoon kunnen lijmen. Dan is het solderen, wat het meeste tijd in beslag nam, niet meer nodig en zijn de 2 RDS asjes waarschijnlijk in een uurtje te maken...

nb in jouw link wordt de methode beschreven die ik de 'Drela' methode noemde.

Groet, Patrick
 
Heren,

Nog een kleine tipje..;) op het punt waar het torsiebuisje voor de RDS oplossing uit de vleugel komt en overgaat in een gebogen verenstaal stangeltje hoeft geen versteveging in de vleugel gemaakt te worden waneer de weerstand van het verenstalen stangetje zeer gering is in het "wiper kastje" in het rolroer. Dit moet dus wel spelingsvrij maar met zeer weinig weerstand kunnen bewegen.

Mvg,

Oswald
 
In de tekeningen van de Supergee wordt inderdaad aangegeven dat de as helemaal vrij ligt. Toch verbaast dat mij.
Gevoelsmatig lijkt het mij wenselijk om de as wel te fixeren.

In de beschrijving in jou linkje is de laatste zin:
"Install basswood blocks to restrain the torque rod from moving side-to-side"
Dus daar doen ze het wel.

Een beetje tegenstrijdig allemaal.
 
Nee hoor.. als de wiper te veel weerstand ondervindt door de geringe beweging in het wiper-kastje dan moet het torsie stangetje van geleiding op het uiteinde voorzien worden. Dat is toch niet tegenstrijdig?
 
Over de wiper kastjes: deze zijn blijkbaar gemaakt van balsa met het dunste laagje glas fiber dat ik ooit gezien heb aan de binnenkant. De randjes zijn opgebouwd uit meerdere laagjes dikker glas fiber en de wiper zelf heeft een diameter van 1.5mm en en ziet er geslepen glad uit. In de bouw moeten de blasa buitenkanten afgeschuurd worden totdat ze goed in de rolroeren passen. Dan moet er voor de stevigheid een stripje glas fiber omheen gelijmd worden. Dun, dun, dun..
 
In de tekeningen van de Supergee wordt inderdaad aangegeven dat de as helemaal vrij ligt. Toch verbaast dat mij.
Gevoelsmatig lijkt het mij wenselijk om de as wel te fixeren.

In de beschrijving in jou linkje is de laatste zin:
"Install basswood blocks to restrain the torque rod from moving side-to-side"
Dus daar doen ze het wel.

Een beetje tegenstrijdig allemaal.

In de Supergee ligt de torsie as helemaal los, daar is deze ook erg kort.
In de Supra wordt het uiteinde van de as in de vleugel vlak voor het rolroer wel geleid in het vlak van de vleugel.
In het verticale vlak loopt hij vrij.
Dit is wel logisch omdat in het verticale vlak de pen door de pocket wordt goed wordt gedefinieerd en het roer door de scharnier lijn.
Als je de torsie as verticaal ook zou definiëren kan de zaak een beetje vast lopen.
Rick
 
Zelf heb ik gekozen om x cm van een wijder rietje te gebruiken ter geleiding van de torsie as in de RDS oplossing. Dit rietje zorgt er tevens voor dat de torsie as niet van de servo arm gedrukt/getrokken kan worden. Het rietje zal met een speldenprik epoxy vastgezet worden om eventueel later de servo nog te kunnen verwisselen.
 
Oswaldo,

Als ik het goed begrijp loopt jouw torsie as tot waar de twee koolstof pinnetjes in de servo arm zitten, en heb je deze verder niet geborgd aan de servo zelf?
Heb je er een foto van misschien?
Heb jij het idee dat door de bewegingen van de flap de er aan de torsieas getrokken wordt?

De reden van mijn vraag is dat ik heb overwogen om de as in z'n geheel te verlijmen (dus zonder M2 boutje) en deze gewoon op de servo te drukken. De borging zou dan op een andere manier moeten gebeuren. Zo'n rietje zou dan een eenvoudige oplossing kunnen zijn, maar zou ook weerstand kunnen veroorzaken op het moment dat de as daadwerkelijk tegen rietje begint aan te lopen.
 
@Peral: Een foto hiervan maken zal niet makkelijk gaan.. jammer! Het rietje zorgt er voor dat de torsie as in de servo armen gedrukt blijft. Tevens dat de torsie as geen schuim gaat vreten.. Ik verwacht niet veel weerstand omdat de torsie as niet draait maar heen en weer beweegt over zijn as.

Groet,
Oswald
 
Gisteren de RDS in één van de vleugels gemonteerd.

Het viel me tegen. Ik ben er echt uren mee bezig geweest. En al det freeswerk in die vleugel is een listig werkje. Het is ook een keer misgegaan. Bij het frezen van de uitsparing voor de servo ging ik door de vleugel heen...:-(.
Het was gewoon stom want ik had de vleugel in z'n schuimschaal gelegd. En deze heeft natuurlijk dezelfde kleur als het schuim van de vleugel. Om één of andere reden ging ik ervan uit dat ik het wel zou zien als ik de bovenkant van de vleugel zou naderen...
Opstartfoutjes na een paar jaar niet meer bouwen zal ik maar zeggen....Gelukkig is het is makkelijk te repareren.

Ik vraag me eigenlijk af of het niet makkelijker is om dit werk te doen vóór het baggen.
Met name het inbouwen van de pockets voor de wiper, en eventueel de doorgang voor de RDS-as zouden vooraf gedaan kunnen worden.
Ik wil dit in m'n volgende vleugel toch anders doen. Heeft iemand hier ervaring mee?

Nog wat fotootjes.
De pocket heb ik gemaakt van 1mm epoxyplaat van conrad. De randjes van 1,5 mm printplaat wat ik nog had liggen. Ik heb bij het verlijmen 2 verenstalen pennetjes (hetzelfde als de RDS-as) gebruikt om de dikte te bepalen. (zoals in de bouwbeschrijving van de Ikaros van Ron Gijzen)
Toch liep de as niet soepel. Het was gewoon te strak. Ik heb het asje in de dremel gedaan en even over schuurpapier gehaald. Daarna liep het mooi soepel.
full
full

Zoals te zien is op de foto heb ik de as ook iets anders gemaakt. Het zijn dezelfde materialen alleen de verhouding is anders.
Als ik nu zie hoe de as heen en weer beweegt tijdens het functioneren zou een 4mm dikke koolstof as ook nauwelijks genoeg ruimte hebben denk ik.
En het is ook gelijk duidelijk dat die as niet gefixeerd hoeft te worden.

Conrad heeft ook een messing-buis Ø5-3mm. Deze heeft dus een wanddikte van 1 mm.
Het is misschien mogelijk hierin een schroefraadje te tappen voor het stelschroefje.
Dat zou een mooiere methode zijn dan het solderen van een moertje. Wat denken jullie, zou dit te doen zijn?? Ik heb nog nooit een schroefdraad getapt...

Het servo-armpje zit nu verlijmd in de messingbus en de uitstekende stukjes afgeslepen. In eerste instantie met een koolstof rovinkje geprobeerd maar het werd een geklooi op zó'n klein dingetje (6x10mm).Nu heb ik gewoon garen gebruikt wat er flink omheen is gewikkeld, en daarna met 5 minuten epoxy ingesmeerd. Het zit muurvast.
full
full

De bevestiging met het schroefje lijkt goed te werken. De flap laat zich in iedere stand fixeren en zit dan muurvast. Of het ook tijdens het vliegen gaat houden moeten we nog zien maar ik verwacht geen problemen.
De aansturing met RDS is veel strakker dan op de conventionele manier. Er zit echt geen enkele speling in de flap. Wat een prachtige methode is dit toch!
 
Laatst bewerkt door een moderator:
@Peral: Frezen in de vleugel is inderdaad erg exact werk en moeilijk om al frezend te voorkomen dat je niet te diep gaat.. ik heb dit in stappen van milimeters gedaan en toch ging ik nog op 1 plek door de vleugel. Het is ook zo lastig om de precieze vleugeldikte te bepalen op een speciefieke plek. Als we zelf de vleugels hadden ontworpen hadden we deze informatie uit het ontwerp kunnen halen.

De asjes heb je spelingsvrij en met weinig weerstand in de pockets laten lopen. Dat is zeer goed zodat er mogelijk geen geleiding voor de torsie as noodzakelijk is zoals al eerder opgemerkt. Gebruik niet een hele koolstof buisje want dit heeft veel ruimte nodig, een heel klein stukje aan het uiteinde dicht bij de knik is eigenlijk al overkill.. Ik hoop wel dat je de torsie as nog niet verlijmd hebt aan de servo arm.. want dan kun je het niet meer goed installeren.

In de hlandleiding voor de LH III staat dat bij flaperons de flappen 15 tot 20 graden naar beneden moeten gezet worden en de servo in de neutraal stand. Dan de torsie as en as met knik opruwen en verlijmen in deze stand.

Wat is de grootste diameter van je RDS oplossingen?

Je vleugel ziet er zeer netjes en sterk uit om niet snel of bij te veel warmte te torderen!

Heel veel succes!
 
Laatst bewerkt:
Ik hoop wel dat je de torsie as nog niet verlijmd hebt aan de servo arm..

Wat is de grootste diameter van je RDS oplossingen?
De grootste diameter is 6mm. Dat is het eerste stukje messing waar de servoarm in zit gemonteerd. Deze zet ik vast op de servo. Verder hoef ik nu niets meer te lijmen. De RDS-as, met het 5mm stukje messing, kan ik via de scharnierspleet in de vleugel steken en in het 6mm stukje fixeren met het stelboutje.

Hoe repareerde jij het vleugel oppervlak waar je per ongeluk doorheen gefreesd hebt?
Dat moet ik nog doen, maar ik denk dat ik een plakbandje op de vleugel plak en er dan van binnen uit wat microballoons er tegen aan smeer.
 
volgende romp...

Ik kon het toch niet laten.
Na de experimentjes met krimpkous bleef het idee hangen om een volledige romp te maken volgens deze methode.
Deze romp gaat overigens niet de vorige vervangen. Daar ga ik rustig mee door. Dit is gewoon het begin van m'n tweede DLG.:-D

Ik weet niet of het gaat lukken om een romp die zo smal is en die zo sterk moet zijn volgens de verloren mal methode maken. Maar we zullen zien...

Mijn idee is het volgende:
- een positieve mal uit jackodur, versterkt met een aluminium buis zodat deze tijdens de bouw niet krom trekt.
- De neus wordt opgebouwd uit 2 lagen SA12 en een carbon roving. Daarna gaat deze over in 2 lagen 80 grams CGE M46 carbon gelege. Hierover heen komt een carbonsok SC 1058.
(SC1058 bestaat uit 84 1K draden. Halverwege de romp, bij een diameter van 1,5 cm, is de omtrek van de romp 4,7 cm. Dit betekent ongeveer 18 1k draden per cm. UD 140 heeft 6- 3K draden per cm, dus dit komt aardig overeen.)

Ik zou graag wat reactie krijgen op de opbouw van de romp. Zit ik goed met m'n diktes?
Is deze opbouw sterk genoeg voor een DLG romp, of wellicht te zwaar?
Ik baseer me nu op enkele postings van Alex Hoekstra over de bouw van zijn Twisterromp en Berrie over sijn supergee boompjes...


Dit is het resultaat van een avondje knutselen:
full
full

De aluminium buis komt uit de gamma en heeft een diameter van 8mm. Hij zit er los in en kan er straks gewoon uitgetrokken worden voordat ik het schuim oplos met aceton.
full
full
 
Laatst bewerkt door een moderator:
En weer een uurtje snijden:
full
full

full

De aluminium buis zit er mooi in en is nergens zichtbaar. Aan het eind zit nog maar een paar mm schuim om de buis, maar voorlopig gaat het goed zo.
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Zelf zou ik deze methode niet kiezen. Ben benieuwd naar het resultaat.
Nu hoor ik de vraag komen waarom dan niet :D
Ik vind dat de lost foam methode nooit een mooi en licht resultaat geeft. Zou ik toch zelf een romp willen bouwen had ik het gedaan zoals Ron Gijzen beschrijft op de F3K site van de Ikaros.
 
Theo,
Die methode is inderdaad dé manier om een mooie strakke romp te maken.
Om van de hightech methodes die ook gemeengoed lijken te worden maar te zwijgen;-)
Maar het is ook een zeer tijdrovende methode in vergelijking tot deze manier.
Ik ben nu een paar uur bezig geweest waarvan een behoorlijk deel tekenen van de aanzichten. Ik verwacht nog maar een paar uur nodig te hebben om de romp af te maken.

Ik heb juist erg goede ervaringen met deze methode, ook qua afwerking.
Een pod voor een pod & boom-romp heeft een goed en licht resultaat gehad,zodaning dat ik me bleef afvragen of een complete romp ook op deze manier kan.
En er is maar één manier om daar achter te komen! Maar over het gewicht maak ik me wel wat zorgen. Ik hoop dat ik de weefsel opbouw goed heb...
We zullen zien...
 
Gisteren middag heb ik de romp afgemaakt.
Eerst de romp in vorm geschuurd:
full

Ingepakt in tape:
full

2 lagen CGE M-46:
full

Deze heb ik als 2 aparte lagen gewikkeld, en met een klein beetje spuitlijm gefixeerd.
Zodanig dat er een overlap zit op de zijkant van de romp. De 2e laag zit de overlap aan de andere kant. Dit levert dus 2 lagen onder en boven op en 3 lagen aan de zijkanten.

De kevlar neus:
full

2 lagen SA12 met een NF12 roving ertussen. Deze heb ik even gefixeerd met een kevlar roving.
Er zit een overlap tussen het carbon en het kevlar van enkele centimeters.

Over de hele romp een sc1058 kous:
full

Later zal ik deze kous bij de neus weer weghalen om hem 2,4 geschikt te maken. Voor het impregneren van al deze lagen met epoxy is het van belang dat alles goed gefixeerd blijft. Hierom in het belangrijk bij de verloren mal methode om als laatste laag altijd een volledige kous te gebruiken.

Hierna heb ik alles dik in de epoxy gesopt.
Tussendoor steeds met de fohn verwarmen om de epoxy goed te laten vloeien en in de diepste lagen te laten doordringen. Ik ben hier zeker 3 kwartier mee bezig geweest. Bij glas kan je het zo mooi zien, maar bij deze weefsel heb je echt geen idee of het allemaal geïmpregneerd is. Hierna heb ik de romp dik in de wc-papier gewikkeld en in een vacuumzak gedaan. Vervolgens weer uitgebreid fohnen en je ziet de epoxy in het papier trekken.
Hierna heb ik de romp in krimpkous gedaan. Begonnen aan de achterkant. Krimpen en hieroverheen de volgende van een iets grotere diameter. Ik heb 3 verschillende diameters gebruikt.
Bij het uitpakken van de krimpkousen bleek dat ik iets te nonchalant ben geweest met het inwaxen van de binnenkant van de krimpkousen. deze zaten op sommige plekken vast. Met enig gepriegel kwam dit los maar het heeft wat 'schoonheidsfoutjes' achtergelaten.
full
full

Na het uitsnijden van het klepje en het oplossen van het schuim kon ik de binnenkant bekijken. Het ziet er goed verzadigd uit. Volledig glimmend. De binnenkant van de boom glimt ook al is het wat moeilijker te beoordelen of dit overal goed in de epoxy zit.
De romp voelt erg stijf aan. Stijver dan het ACR boompje wat ik voor mijn andere romp gebruik. En dan is de epoxy nog geen 18 uur oud.
De afwerking van de romp is heel bevredigend. Glad, glimmend en redelijk strak. Als ik iets meer epoxy in het weefsel had achtergelaten was het nog gladder geworden. Nu is de weefselstruktuur, mn op de boom goed zichtbaar, maar al met al een heel bevredigend resultaat.
Het neuspuntje zal ik plamuren, schuren en zwart spuiten, maar aan de rest van de romp doe ik niets meer, die is gewoon goed!
full

Bijna eng dit gewicht. Ik hoop, nog steeds, dat ik de weefselopbouw, qua dikte en verzadiging, goed heb. Maar alles wijst er tot nu toe op dat het klopt. De praktijk zal het moeten gaan uitwijzen.

In totaal ben ik anderhalve dag met deze romp bezig geweest.
Ik blijf het een prachtige manier vinden om snel en relatief goedkoop een kunstofromp te bouwen.
Tenminste, als je er maar één bouwt. Bij meerdere rompen loont het waarschijnlijk de moeite een mal te maken. Maar dat heb ik nou nog nooit gedaan;-)
 
Laatst bewerkt door een moderator:
@peral,

Zeer goed gedaan en goed uitgelegd!! Ook ga ik dit een keer doen voor een kleinere DLG. Maar moet daarvoor nogsteeds de vleugels afmaken.. ben nog opzoek naar een goede en niet te dure Mylar en vacuum zak.. graag ook een metertje om het vacuum in de gaten te houden... Wie weet hiervoor een goede oplossing?

Van de Snijunie kreeg ik een absurd voorstel van 250 euro voor 10 * 0,5m Mylar 350 wazig doorzichtig.

Veel te duur naar mijn zin!
 
Back
Top