Da's een interessante vraag.
Dit gaat...
Tussen de twee de 2 buisjes (28 mm koper) zit/zat een schot van rvs, nu is dit half mee weg gezaagd.
Het rvs plaatje (het schot) lag plat op een soldeerrooster,
het buisje stond daar boven op.
Schoongemaakt, gefluxt en soldeerdraad op de plaat in de buis.
De meeste soldeerwarmte is ingebracht via de onderkant, dus vlam tegen het plaatje.
Toen het plaatje bijna op soldeer temperatuur was
heb ik ook de buitenkant van het buisje warm gestookt.
Door verder te verwarmen aan de onderkant van het plaatje was de temperatuur hoog genoeg opgelopen om het zilver te laten smelten en vloeien.
Alles vloeide mooi door van binnen naar buiten.
Op deze manier krijg je buiten een mooie gelijkmatige soldeernaad.
Dit was dus zonder backing gas/formeer gas.
Alles was gigantisch verbrand binnen en buiten aan de buiswand.
Bruin/paars was de kleur. Alles zo gelaten zoals het was.
Verder:
Een 2,5 mm gaatje geboord in het plaatje, het schotje.
De onderkant van plaatje soldeerklaar en schoongemaakt.
Het plaatje was onderkant en is nu bovenkant.
De zaak staat nu omgedraaid op de werkbank.
Gefluxt en soldeerdraad op de plaat/bodem en een volgende buisje er op gezet.
De boven kant van dit buisje is nu voorzien van een dop met een slang aansluiting voor de gas toevoer.
Gas afvoer zit in het plaatje.
Gasflow Argon is ca 10-12 liter per minuut.
Er is een voor stroom van gas om te spoelen,
de lucht met daarin het zuurstof dat de boosdoener is voor oxidatie is dan verdreven.
Er is geen zuurstof meer in de begaste buis, alleen nog maar argon.
De soldering kan beginnen.
Het plaatje wordt warm gestookt, de buis als tweede.
Het gas blijft stromen, desoxideerd en koelt tevens het werkstuk.
Het zilver begint te smelten en te vloeien de bodem, het plaatje is al bevochtigd met zilver.
Alles loopt mooi uit.
Op dit moment gaat er iets mis de hoge gasflow met zijn druk in bar gemeten ca. 2 bar neemt het verder vloeiende zilver mee in de flow naar onderen door het ontgassingsgaatje (2,5mm).
Daar valt buiten het gaatje
de geconcentreerde gasflow/straal uitelkaar en verneveld het meegenomen zilver.
Het zilver slaat op de buiswand neer en koelt ook direct af.
En dat zijn die mussenscheten.
(Het formeergas dat tevens zorgt voor een desoxiderend milieu in de onderbuis zorgd dat het zilver zonder problemen aanhecht.)
Geen mooi soldeer voorbeeld.
De proef om in een werkstuk zonder te foetelen
te laten zien wat er met de koperen binnenwand maar ook de buitenwand is 100% gelukt.
Resultaat:
Binnenbuis zonder formeren verbrand.
Binnen en buiten aan de buis wand springen oxideschilfers af van buiswand.
Dit kan als er niets aan gedaan word eeuwig verder gaan.
Binnenbuis met formeren verkleurd maar niet verbrand.
Buitenbuis is door oxidatie in de omgevingslucht verbrand.
Test geslaagd.
Wat ik bij deze proef niet had moeten doen
was te zaak voor de tweede soldering spoelen met koud water.
De grote oppervlakkige schilfers waren toen weg.
Toen ik dit gedaan had, had ik ook gelijk spijt.
Eerst fotograferen.
Ik ken uit de dagelijkse praktijk voorbeelden waar gesoldeerd was en niet geformeerd.
Die kan bij veel gebruikers die aan die leiding hangen tot grote en kostbare problemen leiden.
Tegenwoordig is dit mede een argument om leidingen te persen.
En ook dit heeft nadelen op de lange duur.
Heel verhaal om een simpele vraag.
Dit gaat dan ook wel erg ver.
Bedankt voor de vraag Ron van Sommeren.
