De motor heeft gelopen. Even de carburateur dichthouden zodat hij brandstof kon aanzuigen en daarna startte hij zoals verwacht. Een paar keer slaan op de choke tot hij plopt, choke eraf.. 3x slaan en hij loopt. Daarna was het elke keer bij de 1e slag lopen. Volgens het boekje dus. De carburateur (Walbro WJ71 ipv de standaard DLE carb) heb ik ingesteld volgens de handleiding van Desert Aircraft voor de DA120. beide naalden 1,5 slag naar buiten. De motor loopt nog wat rijk zowel stationair als vol gas.
Op het filmpje is goed te zien hoe de motor staat te dansen en te rammelen op de hydemount. De kist zelf trilt nagenoeg niet en heeft dus ook geen last van allerlei trillingen en resonanties die geluid produceren. Dit, in combinatie met de KS 5 kamer dempers zorgt dat de kist erg stil is in mijn ogen/oren. Zeker stiller dan mijn 50cc kisten (waarbij de motoren op rubbers staan).
Hier kun je ook zien dat de kist niet heel erg trilt. Let maar op de vleugeltips als de motor stationair loopt. Let ook eens op de uitlaten. Die staan wel lekker te dansen stationair. Er zit op dit filmpje een rare tik in als het spul stationair draait. Dat komt doordat een van de cylinderkoppen een stukje van de baffle in de motorkap raakt. Dat stukje is even later afgebroken zodat het getik weg was.
Ik heb zo langzaam maar zeker een groter grasveld nodig
De flying wires
Ook maar eens de middenvleugel/bovenvleugel goed vastgezet. Ik had de onderste boutjes er nog niet in zitten. Dat was ik bijna vergeten. Was een rotklusje omdat je heel slecht bij die bouten komt doordat de tankplaat en uitlaattunnel in de weg zitten.
Speciaal stukje gereedschap gemaakt en heel veel slagen en geduld per bout. Vier boutjes vastdraaien is een half uur werk. Ik hoop dat de middenvleugel er voorlopig niet af moet.
Door met de cockpitkap. Eerst maar vier vaste punten in de romp maken waar de cockpitkap vastgeschroefd kan worden. Op onderstaande foto zijn de voorste twee punten net ingelijmd. De lijmklemmen zitten er nog op.
Van balsa een frame gemaakt.
Wat tijdelijke versteviging om het frame 'recht' te houden zodat de cockpitkap erin gelijmd kan worden zonder dat het vervormd.
Met triplex en inslagmoeren de montagepunten voor de cockpitkap gemaakt.
Kap pas gemaakt en aan de voor- en achterkant gelijmd.
Even Proef-zitten.
De kap is niet van plexiglas, maar van glasvezel-mat. Dit is wat makkelijker over een mal heen te leggen en te vormen. Plexiglas moet je vacu-vormen / dieptrekken en daar heb je speciale apparatuur voor nodig. Die hebben we niet, dus doen we het zo. Deze constructie gebruikt bijvoorbeeld Krill ook vaak. Zie de sukhoi hieronder. De kap zal later in kleur gespoten worden. Nou vind ik dat grijs hieronder niet zo mooi, dus ik doet het wat anders.
Zijkant van de kap vastgelijmd.
Na heel wat passen/meten/schuren/corrigeren past het geheel dan op de kist. Ernaast ligt de mal waar de kap op gemaakt is. Het lastige is dat door de mal de binnenkant van de kap superglad is, maar de buitenkant is dus gewoon de structuur van glasvezel weefsel. Dat wordt dus nog flink schuren/plamuren om het geheel glad te krijgen zodat het gespoten kan worden. P.S. de mal en de kap zijn gemaakt door Mark. Ik heb de mal thuis liggen omdat het makkelijker was om de kap op de mal te vervoeren.
Randen van de kap nog wat beter pas gemaakt en eerste laag spuitplamuur erop. Nu maar flink schuren!
Ik ben ook begonnen met het folieen van de struts. Dat is echt een rotklusje. Dit omdat de struts niet vlak zijn, hol zijn en omdat er rothoeken in zitten waar de folie inscheurt. Maar ik denk dat ik de slag nu te pakken heb.
Ja, weer lekker opgeschoten. TODO Lijstje wordt nu snel korter!